3 क्हेमैं ह्यामा प्हरे, झोला, चबै सै, मुइ, फेर्दिबै क्वेंमैं तोइ आबोद्।
छतसि याहवेहए फिर भर थेंनु, धै छ्याँबै केमैं लद्; क्हेमैं ह्युलर टिमा योब ख्युब तब्मुँ।
खीजी च्युसे ङ्हिं चेलामैं खी ङाँर हुइसि ङ्हिं-ङ्हिं लसि चमैंलाइ मोंमैं ल्हाबै हग नेरो शक्ति पिंइ।
येशूजी ह्रोंसए चेलामैंने बिइ, “छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, सोबै ल्हागिर ‘ङ तो चब् ङ्हे? तो थुँब् ङ्हे? धै ज्युए ल्हागिर तो खिब् ङ्हे?’ बिसि न्हुँ आलद्।
चु टमैं तिंयाँ प्हारसि प्हँन्हाँग कारयासि म्हिमैंइ मिर ख्रोंवाम्। छ तनाबिलेया परमेश्वरजी च्हौ छेन्ले पैरेमिंइमुँ बिस्याँ झन् क्हेमैंलाइमि बेल्ले छेनाले पैरेमिंब्मुँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ क्हेमैं मुइ, झोला, जुत्ता तोइ आबोल्ले कुलमा क्हेमैंलाइ तोइ सैलेया खाँचो तल् वा?” चमैंइ “अहँ, तोइ सैलेया खाँचो आत,” बिइ।
यूहन्नाइ बिइ, “खाब्ने खिबै क्वें ङ्हिजोर मुँ, चइ आरेबै म्हिमैं तिजोर पिंरिगे, धै खाब्ने चबै सै मुँ चइ फो ख्रेंब्मैं चल् पिंरिगे।”
झाइले च लेबीइ येशूए ल्हागिर ह्रोंसए धिंर थेबै भोज लइ। चर रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो अरू ल्हें म्हिमैं या चमैंने क्हुँसि चरिल।
क्हेमैं खाब् धिंर होंमुँ चर्न टिद्, धै च धिंउँइँलेन् एखो।
सेनार भर्ति तबै म्हिइ अरू केमैं आल, तलेबिस्याँ चइ खोंयोंन् बिलै खीए कप्तानए सैं तोंन् लबै केमैं मत्त्रे लम्।