24 “खाबइ ह्रोंसए ज्यु जोगेबै सैं लमुँ च नास तयाब्मुँ। दिलेया खाबइ ङए ल्हागिर ह्रोंसए ज्यु पिंमुँ चइ ह्रोंसए ज्यु जोगेब्मुँ।
खाबइ ह्रोंसए ज्यु जोगेल् म्हैमुँ, चए ज्यु नास तब्मुँ। दिलेया ङए चेला तसि ह्रोंसए ज्यु पिंब्मैंइ जीबन योंब्मुँ।”
खाबइ ह्रोंस जोगेल् म्हैमुँ, चइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंरिब् आरे, दिलेया खाबइ ह्रोंसलाइ तो धोंइ आङ्हाँ चमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।
ह्रोंसए ज्यु म्हाँया लब्मैंला ज्यु नास तयाब्मुँ। दिलेया परमेश्वरए केए ल्हागिरि सिलन् त्हुलेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले प्रब्मैंइ बिस्याँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।
कोइ च्हमिरिमैंइ खेंमैंए सियाबै म्हिमैं सोगों तसि धबै योंइ। कोइ सिबै लिउँइँ झन् बेल्ले छ्याँबै अर्को छ्ह योंबै ल्हागिर थेबै दुःख नोइ।
ङ्योए अलि-अङाँमैंइ क्यु च्हजए को नेरो खेंमैंइ पिंबै ग्वाइउँइँले च दुष्टए फिर ट्होइमुँ, तलेबिस्याँ खेंमैंए ज्युए म्हाँया आलल्ले चमैं सिबरै या तयार मुँल।
क्हेमैंए फिर खबि छेबै दुःखने आङ्हिंन्। थेद्, क्हेमैंलाइ पापर च्होवाबै ल्हागिर दुष्टइ को-कोइलाइ झेलर झोंब्मुँ। क्हेमैंलाइ च्युगैं मत्त्रे दुःख तब्मुँ। दिलेया क्हेमैं आसिन् समा ङए फिर बिश्वास लरिद्, छलस्याँ ङइ क्हेमैंलाइ इनामर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंब्मुँ।