11 दिलेया म्हिमैंइ खी छले ह्याब सेसि म्हिए हुल येशू ङाँर खइ। छले खमा खीजी परमेश्वरए ग्याल्सर्बै बारेर चमैंलाइ बिमिंइ। धै नब् छब्मैं या सल् लमिंइ।
खीलाइ सैबै मत लबै ताँ था सेसि येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्याइ। छले ह्यामा ल्हें म्हिमैं खीए लिलि ल्हौदिइ, धै खीजी ताँन् नबै म्हिमैं सल् लमिंइ।
येशू तालए छेउर फेमा च म्हिए हुल म्रोंसि खीए सैंर बेल्ले ल्हयो खइ। धै चमैं न्होंर्बै ताँन् नब्मैं सल् लमिंइ।
“चु च्ह ङ्हिंर आबाइ बिबै ताँ खाबइ ङिंइ? ठागुइ उ च्योंबइ?” चमैंइ “ठागुइ,” बिइ। झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो फ्यालुस्यो के लब्मैं क्हेमैं भन्दा ओंसों परमेश्वरए ग्याल्सर होंब्मुँ।
छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, परमेश्वरए ग्याल्सर टिबै हग तारे परमेश्वरजी क्हेमैंउँइँले प्हेंसि रोमैं रोल् खाँबै अरू ह्रेंलाइ पिंब्मुँ।”
फो ख्रेंब्मैंलाइ खीजी लिंबै सैमैं चल् पिंइमुँ, दिलेया प्लोब्मैंए यो बिस्याँ खीजी क्होतेन् लसि एमिंइमुँ।
दिलेया येशूजी चमैंने बिइ, “नब् छब् आतब्मैंए ल्हागिर बैद्य आचैदि, नब् छब्मैंए ल्हागिर मत्त्रे बैद्य चैदिम्।
च लिउँइँ येशू सहर-सहर, नाँस-नाँसर स्युरसि परमेश्वरए ग्याल्सर्बै सैं तोंबै ताँ बिप्रइ। खीने बालु च्युसे ङ्हिं चेलामैं या मुँल।
येशूजी चमैंने बिइ, “परमेश्वरए ग्याल्सर्बै थेब् थेबै ताँमैं क्होबै ज्ञान क्हेमैंलाइ पिंइमुँ। दिलेया अरूमैंने बिस्याँ ङ अहानउँइँले पोंब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिब् धोंले: ‘चमैंइ ङ्ह्योलेया आम्रोंरिगे, थेलेया आक्होरिगे।’”
कुल्मिंबै चेला चिब्मैं एखसि खेंमैंइ लबै केमैं ताँन् यशूने बिइ। झाइले येशूजी चमैं बोसि बेथसेदा बिबै नाँसर म्हिमैंइ आसेल्ले ह्याइ।
झाइले त्हिंयाँ लिबि छेमा च्युसे ङ्हिं चेलामैं येशू ङाँर खसि बिइ, “चुर धिंमैं आरे। छतसि चु हुलमैं चु खागुबै नाँसजरे ह्यासि चबै सै नेरो टिबै क्ल्ह्यो म्हैरिगे बिसि चुमैं कुलद्।”
झाइले “परमेश्वरए ग्याल्सए बारेर बिप्रदै नब् छब्मैं सल् लद्।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङलाइ कुल्मिंबै परमेश्वर आबाजी बिब् ङिंब नेरो खीजी पिंबै के खाँन् लबन् ङए चबै सै ग।
ङए आबाजी ङने पिंब्मैं ताँन् ङ ङाँर खब्मुँ, धै ङ ङाँर खब्मैंलाइ ङइ खैलसे या पिरिब् आरे।
चइ आङ्हिंनले परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ताँ बिमल, प्रभु येशू ख्रीष्टए बारेर लोमिंमल, धै खाब्ज्यै या पावल आक्वै।
दिलेया परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैंइ खीने खैले प्राथना लब? धै परमेश्वरए बारेर आथेब्मैंइ खीए फिर खैले बिश्वास लब? झाइले परमेश्वरए बारेर खाबज्यै आबिमिंस्याँ म्हिमैंइ खैले थेब?
सैं तोंबै ताँ थेसिन् बिश्वास खम्, धै ख्रीष्टए बारेर बिप्रबै ताँमैंन् सैं तोंबै ताँ ग।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टज्यै या ह्रोंसए सैं तोंन् लबै केमैं आल, बरु परमेश्वरजी लद् बिबै केमैं लसिन् दुःख योंइ। छतसि “क्हिलाइ गाल् केब्मैंए गाल् ङए फिर तइमुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ:
प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रद्। खैतबै त्हर्न बिलैया प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँमैं बिब्रें लद्। म्हिमैंलाइ अर्थि बुद्धि पिंन्। चमैंए सैं क्होबै ताँमैं लद्। आतबै ताँमैंर हौदिद् धै म्हिमैंलाइ छेनाले लोदा सैंदा लद्।
छतसि ङ्योलाइ खाँचो तबै त्हेर खीए साहयता नेरो परमेश्वरए दयाम्हाँया योंल् खाँरिगे बिसि सैं भोंब् लसि दयाम्हाँया मुँबै परमेश्वरए ङाँर ङ्यो ह्याले।