8 छ्याँबै सर तेबै प्लु बिस्याँ छेनले म्लोखइ। धै च प्लु थेब् तसि ल्हें रो रोइ।” च्हौ बिल् खाँसि येशूजी थेबै कैले बिइ, “थेबै न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।”
चर टिमा इसहाकइ खेति ल्हैदिइ। झाइले याहवेह परमेश्वरजी चए फिर आशिक पिंसि च बर्षर चइ ल्हें ल्हें रा-रोमैं खुइ।
थेबै न्ह नेरो ङ्ह्योबै मि, ङ्हिंन-ङ्हिंन् याहवेहजीन् बनेब् ग।
बुद्धिइ थेबै कैले हुइरिमुँ! च्हैंब्-मैंब् लल् खाँबै शक्तिइ थेबै कै तेइमुँ!
न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।”
मलिलो सर तेबै प्लु परमेश्वरए ताँ थेसि क्वेंबै म्हि धोंन् तब् ग: चइ कोइ प्र, कोइ ट्हुच्यु धै कोइ सोंच्यु गुणा रोमैं रोम्।”
दिलेया कोइ म्हिमैंइ परमेश्वरए ताँ थेसि छेनले क्वेंम्, झाइले छ्याँबै क्ल्ह्योर प्लु फेब् धोंले परमेश्वरए ताँ फारम्। धै ल्हें रोमैं रोम् कोइ सोंच्यु, कोइ टुच्यु, कोइ प्र रोमैं पिंम्।”
झाइले कोइ प्लु छ्याँबै सर फेइ। च प्लु म्लोखसि थेब ततै ह्याइ। धै कोइ सोंच्यु गुणा, कोइ टुच्यु गुणा, कोइ प्र गुणा रा-रोमैं ल्हें तइ।”
[थेबै न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।]”
च म्हिमैंए ल्हागिर केर आफे सए ल्हागिरै या मला आत। छतसि च स्वाद आरेबै चज म्हिमैंइ भ्योंवाम्। “थेबै न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।”
दिलेया छ्याँबै सर तेबै प्लु चुन् ग: खाबइ परमेश्वरए ताँ थेसि छेनाले खोंर थेंमुँ। धै चए फिर तोइ तखलेया सैदिसि ल्हें रोमैं रोम्।”
छलेन पुजु मुँबै क्ल्ह्योर तेयाबै प्लु म्लोखलेया पुजुए छ्यारइ च प्लु बडिल् आपिं।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् तल् पिंसि छ्याँबै के लरिगे बिसि बनेब् ग। ङ्योइ च छ्याँबै केमैं लरिगे बिसि ओंसों ओंनोंन् खीजी च केमैंए तौदु लथेंइ।
च क्होस्याँ क्हेमैंइ प्रभुए सैं तोंन् लसि खीजी खोबै छ्ह थोब्मुँ, धै क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै छ्याँबै के लमा क्हेमैं छ्याँबै रो रोबै धुँ धों ततै परमेश्वरए ज्ञानर बडिदै ह्याब्मुँ।
“न्ह मुँब्मैंइ चु ताँ छेनाले थेद्।
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तबै म्हि ङ्हिंब्ले सिल् त्हुरिब् आरे, बरु खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ परमेश्वरए बगैंचार मुँबै छ्ह पिंबै सिं धुँर्बै रोमैं ङइ चल् पिंब्मुँ।”
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे।