37 छतमा गेरासेनस ह्युलर्बै म्हिमैंइ येशूलाइ खेंमैंए नाँसउँइँले ह्यामिंन् बिसि यो छ्युँ लइ, तलेबिस्याँ चमैं बेल्ले ङ्हिंयाँल। छबिमा येशू डुँङ्गार क्रेसि ह्याबि छेमा।
तिलि छब्मैंए ताँ थेसि नाँसर्बै ताँन् म्हिमैं येशूने त्होबर खइ, धै खीलाइ म्रोंमा “ङिए ह्युलउँइँले ह्यामिंन्,” बिसि म्हिमैंइ खीने यो छ्युँ लइ।
चु ताँ थेसि “चु क्ल्ह्योउँइँले ह्यामिंन्,” बिसि च म्हिमैंइ येशूने यो छ्युँ लइ।
येशूजी धबै चेलामैंने बिइ, “खाबइ क्हेमैंइ बिबै ताँ थेमुँ, चइ ङए ताँ थेम्। दिलेया खाबइ क्हेमैंइ बिब आङिंसि बिरोध लम्, चइ ङए बिरोध लम्। छलेन खाबइ ङइ बिब आङिंसि बिरोध लमुँ, चइ ङ कुल्मिंबै परमेश्वर आबालाज्यै या बिरोध लम्।”
छतब् म्रोंसि सिमोन पत्रुसइ येशू प्रभुए उँइँर पत्खु तसि बिइ, “ओ प्रभु क्हि ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्, तलेबिस्याँ ङ पापि म्हि ग।”
चइ येशू म्रोंबै तोदोंन् चिरदै खीए उँइँर पद्खु तसि थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिल ङने तो के मुँ? यो छ्युँ लमुँ, ङलाइ दुःख आपिंन्।”
च मोंइ स्याबै म्हि खैले सइ बिसि म्रोंब्मैंइ ङ्ह्योएबर खब्मैंने बिमिंइ।
मोंइ स्यासि सयाबै च म्हिइ येशूने “ओ प्रभु ङै या क्हिने बालु ह्याल् पिंन् बिसि यो छ्युँ लबर होंइ।” दिलेया येशूजी चने बिइ,
खाब् नाँसर क्हेमैंए मान आल, टिल् आपिं, चमैंए नाँसउँइँले त्होंमा ग्वाइए ल्हागिर ह्रोंसए प्हलेर ङ्हाँबै त्हूलैया चमैंए उँइँर खारथेंन्।”
झाइले खेंमैं अर्को नाँसर ह्याइ।
छतसि चमैं खसि पावल नेरो सिलासने क्षमा ह्रिइ, धै चमैं झेलउँइँले बैरु बोमा “गार आम्हाँदिल्ले सहर पिसि ह्यामिंन् ओ!” बिसि यो छ्युँ लइ।