32 चेंदोर्बै कोंर तिलिए बगाल रेंरिल। धै चमैंइ तिलिमैंए न्होंर होंल् पिंन् बिसि यो छ्युँ लमा येशूजी च मोंमैं ह्याल् पिंइ।
परमेश्वरजी ताँ घ्रि पोंइमुँ, ङइ ल्हें खे च ताँ थेइमुँ: ओ परमेश्वर, क्हि बेल्ले भोंब मुँ,
“पबित्र सैमैं नगिमैं आपिंन्। छले पिंस्याँ चमैंइ क्हेमैंलाइ च्हिवाब्मुँ। छलेन ह्रोंसने मुँबै मोतिमैं तिलिए उँइँर आभ्योंन्, चमैंइ च मोतिमैं हिलर प्हलेइ प्लेवाम्।
“ङि सजैं पिंबै ल्हागिर क्रोंर आल्हाद्,” बिसि मोंमैंइ येशूने यो छ्युँ लइ।
झाइले मोंमैं च म्हिउँइँले त्होंसि तिलिमैंए न्होंर होंयाइ। छतमा तिलिमैं सोबाल तसि कोंउँइँले मा ङ्युँइर तेयासि सियाइ।
येशूजी बिइ, “परमेश्वरजी आपिंस्याँ क्हिला ङए फिर तोइ हग आतमल। छतसि ङलाइ क्हिए योर पिंवाबै म्हिए फिर पापए छ्याब् झन् ल्हें तब्मुँ।”
दिलेया ओ ङइ खोबै कोलोमैं, क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं ग। क्हेमैंने मुँबै पबित्र प्ल्ह ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलबै म्हिमैंने मुँबै प्ल्ह भन्दा थेबै शक्ति मुँबै प्ल्ह ग। छतसि क्हेमैंइ स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ट्होवाइमुँ।
च हजार घ्रि बर्ष तल् खाँबै लिउँइँ परमेश्वरजी च दुष्टलाइ च्युथेंबै क्ल्ह्योउँइँले पिवाब्मुँ।