17 तो सै या लोइरि थेंल् आँखाँ, लोथेंइरि आम्रोंबै सै तोइ आरे। छलेन लोथेंबै ताँमैं तो मुँलेया लिउँइँ खन्तोंदोंन् थेनेसि ताँनइ सेम्।
ह्रोंसइ लबै छलु म्हिलुए केमैं खाबज्यै आसेइमुँ ङ्हाँलैया चइ लबै छलु म्हिलुए केमैं ताँन् म्हिमैंइ सेब्मुँ।
“छतसि म्हिमैंने आङ्हिंन्। तलेबिस्याँ तोगो तो सै लोथेंलेया लिउँइँ था सेब्मुँ। धै तोगो लोथेंबै ताँ लिउँइँ खन्तोदोंन् थेनेम्।
तो सै तोगो लोथेंइमुँ, च लिउँइँ ताँनइ था सेमुँ, झाइले तोइ सै मुँलेया आम्रोंल्ले थेंलेया लिउँइँ ताँनइ था सेब्मुँ।
छतसि ठिक त्हे आतन् समा खाबै फिरै या क्हेमैंइ छ्याब् आल्हैदिद्, ताँनए निसाफ प्रभुजीन् च त्हेर लम्। म्हिमैंइ आसेल्ले लबै आछ्याँबै केमैं या ताँनइ सेल् लमिंब्मुँ, छलेन म्हिमैंए सैं न्होंर्बै ताँमैं या उँइँमिंब्मुँ। धै म्हिमैंइ खैबै केमैं लइमुँ च अनुसार्बै इनाम परमेश्वरजी चमैंलाइ पिंब्मुँ।