40 येशूजी फरिसीए सैंर्बै ताँ सेसि “ओ सिमोन क्हिने ताँ घ्रि बिल् त्हुइमुँ,” बिइ। सिमोनइ बिइ, “तो ताँ मुँ गुरु? बिद्।”
छ बिबै तोदोंन् यहूदा येशू ङाँर ह्यासि येशूने, “ओ गुरु,” बिसि म्वें लइ।
परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइर ल्हें म्हि ङ ङाँर खसि ‘प्रभु, प्रभु! ङिइ क्हिए मिंर म्हिमैंने सैं तोंबै ताँ आबिमिं वा? धै क्हिए मिंर मोंमैं आल्हाल् वा, क्हिए मिंर औदिबै शक्तिए केमैं या ल्हेंन् आलल् रो वा?’ बिसि बिब्मुँ।
चु ताँ थेसि यहूदी चिब घ्रिइ येशूने “ओ स्वाबै गुरु! खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिर ङइ तो लल् त्हुम्?” बिसि ङ्योएइ।
दिलेया येशूजी चमैंए सैंर्बै ताँ था सेसि बिइ, “क्हेमैं ह्रोंसए सैंर तले छाबै ताँ मैंरिल?
दिलेया येशूजी चमैंने बिइ, “नब् छब् आतब्मैंए ल्हागिर बैद्य आचैदि, नब् छब्मैंए ल्हागिर मत्त्रे बैद्य चैदिम्।
दिलेया येशूजी चमैंए सैं न्होंर्बै ताँ क्होसि यो कारयाबै म्हिने “रेसि चुर खो,” बिमा च म्हि रेसि राइ।
छ लब् म्रोंसि येशूलाइ न्हिम्तो लबै फरिसीइ सैं न्हों-न्हों “चु म्हि क्ह्रोंसेंन्ले अगमबक्ता ङिब् ग बिस्याँ चुइ खीलाइ छुइबै च्हमिरि खैतबै म्हि जा बिसि सेमल। चु पापि च्हमिरि ग!” बिबर होंइ।
येशूजी चने बिइ, “प्लबै म्हि घ्रिल छे बोबै असामि ङ्हिं मुँल। चमैंइ घ्रिने हजार ङ्ह अर्कोने मुइ ङ्हच्यु हजार किंल् त्हुमल।
क्हेमैंइ ङने ‘गुरु’ नेरो ‘प्रभु’ बिमुँ। चु क्हमैंइ ठिकन् बिम्, तलेबिस्याँ ङ चन् ग।
चमैंइ खीने चु ताँए बारेर ङ्योएबै सैं लसिन् मुँ बिब येशूजी था सेइ। छतसि खीजी बिइ, “‘तिस्याँदे लिउँइँ क्हेमैंइ ङ म्रोंरिब् आरे, झाइले तिस्याँदे लिउँइँ क्हेमैंइ ङ धबै म्रोंब्मुँ,’ बिबै अर्थ तो मुँगे बिसि क्हेमैंए न्होंर छलफल लरिल् वा?
क्हिजी तोन्दोंरि ताँ सेमना बिसि तारे ङिइ क्होइ। खाबज्यै या क्हिने ताँमैं ङ्योएल् आत्हु। छतसि क्हि परमेश्वर आबाउँइँले युब् ग बिसि ङिइ क्वेंइमुँ।”
च म्हुँइँसर येशू ङाँर खसि खीने बिइ, “ओ गुरु, क्हि परमेश्वरउँइँले युबै लोमिंबै म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी आल्होमिंस्याँ क्हिइ लब् धों तबै चु औदिबै चिनुमैं खाबज्यै लल् आखाँ।”