34 परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिए च्ह चु ह्युलर युसि चमा, थुँमा ‘चुम् चप्ला प्हाको बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंए थु मुँनमैं,’ बिसि क्हेमैंइ बिम्।
म्हिए च्ह युसि चब् थुँब् लमा ‘ङ्ह्योत्ति, च चब्लाँ, प्हा को, बालि रेब्मैं नेरो अरू पापिमैंए थु!’ बिसि म्हिमैंइ बिमल। दिलेया परमेश्वरए बुद्धिए केमैं म्रोंसिन् क्ह्रोसेंन्ले बुद्धि छ्याँब् मुँन बिबै ताँ क्हेमैंइ सेल् खाँम्।”
ह्रोंसने म्हाँया लब्मैंने मत्त्रे क्हेमैंइ म्हाँया लइ बिस्याँ क्हेमैंइ तो इनाम योंमुँ? रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैंज्यै छान् आल रो वा?
छाब् म्रोंसि फरिसीमैंइ खीए चेलामैंने “क्हेमैंए गुरु तले बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंने बालुन् चब् जा?” बिसि ङ्योएइ।
येशूजी चु ताँमैं बिल् खाँबै लिउँइँ फरिसी घ्रिइ येशूलाइ खीए धिंर चब् चबर हुइ। झाइले येशू चए धिंर ह्यासि चब् चबर क्हुँइ।
तिगें प्रिबै त्हिंइर येशू फरिसी घ्रिए धिंर चब् चबर ह्याइ। च म्हि फरिसीमैं न्होंर्बै चिब मुँल। “येशूजी तो-तो लमगे?” बिसि म्हिमैंइ छैं लरिल।
छाब् म्रोंसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंइ “चु म्हिइमि आछ्याँबै के लब्मैं या खोमन। झाइले चमैंने बालुन् चब् थुँब् लमन बिसि,” गनगन लबर होंइ।
छले येशू जखायसए धिंर ह्याब् म्रोंसि “अच्या छाबै पापि म्हिए धिंरै या प्ह्रें तबर ह्याइ बिसि म्हिमैंइ खीए ताँ लबर होंइ।”
झाइले च लेबीइ येशूए ल्हागिर ह्रोंसए धिंर थेबै भोज लइ। चर रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो अरू ल्हें म्हिमैं या चमैंने क्हुँसि चरिल।
बप्तिसमा पिंबै यूहन्ना युइ, चइ क्हें आचमल प्हा या आथुँमल। दिलेया क्हेमैंइ चलाइ ‘मोंइ स्याइमुँ’ बिमल।
दिलेया बुद्धि ठिक ग बिबै ताँ बुद्धिए लिलि प्रब्मैंइ मत्त्रे बुद्धि ठिक ग बिसि ठर्दिल् खाँम्।”
तिगें फरिसी घ्रिइ येशूलाइ चब् चबर न्हिम्तो लल। छतसि खी चए धिंर ह्यासि चबर टिइ।
खीए थुमैंइ चर खीए मान लबर ङेसर्बै चब् चबर हुइल। मार्थाइ चबै सैमैं पिंसेन् मुँल। लाजरसै या खीने बालु चब् चबर टिब्मैं न्होंर्बै घ्रि मुँल।
येशू नेरो खीए चेलामैं या च ब्ह्यार हुइल।