33 बप्तिसमा पिंबै यूहन्ना युइ, चइ क्हें आचमल प्हा या आथुँमल। दिलेया क्हेमैंइ चलाइ ‘मोंइ स्याइमुँ’ बिमल।
दिलेया चेला ह्रोंसए गुरु धोंब धै केब्छैं ह्रोंसए क्ल्हे धोंब तल् खाँस्याँ सैं तोंल् त्हुम्। म्हिमैंइ धिंर्बै क्ल्हेनेन् बालजिबुल बिसि मिं थेंम् बिस्याँ खीए परवामैंने झन् खै बिलै?
च त्हेर बप्तिस्मा पिंबै यूहन्ना यहूदीया ह्युलर्बै क्यु आयोंबै क्ल्ह्योजरे खसि परमेश्वरए ताँ छले बिमिंबर होंइ।
यूहन्नाइ सलुए मुइए क्वें खिमल, ट्हुबिए पेटि खिमल, तिरि नेरो क्वे खुदु चमल।
तलेबिस्याँ च च्ह परमेश्वरए उँइँर थेब तब्मुँ। चइ प्हा नेरो अरू म्हेरबै सैमैं खोंयोंइ थुँरिब आरे। च आमाए फोउँइँलेन् परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंब्मुँ।
चमैं बजारर क्हुँरिबै कोलोमैं धों तब् मुँ, चमैंइ खेंमैंए न्होंर्न घ्रिइ-घ्रिने छ बिदै हौदिम्। ‘ङिइ क्हेमैंए ल्हागिर मुराली ह्रामिंइ, दिलेया क्हेमैं आसे। ङि क्रोमा क्हेमैं आक्रो।’
परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिए च्ह चु ह्युलर युसि चमा, थुँमा ‘चुम् चप्ला प्हाको बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंए थु मुँनमैं,’ बिसि क्हेमैंइ बिम्।
चमैं न्होंर्बै ल्हें म्हिमैंइ “चु मोंइ स्यासि सोबल् तयाइमुँ। क्हेमैंइ चुए ताँ तले थेमुँ?” बिमल।
यहूदीमैंइ येशूने बिइ, “क्हि सामरियाथें ग, क्हिलाइ मोंइ स्याइमुँ?” बिसि ङिइ बिबै ताँ ठिक आङिं वा?
यहूदी चिबनाँब्मैंइ खीने बिइ, “क्हि मोंइ स्याइमुँ बिसि ङिइ तोगो छेनाले था सेइ! ङिए खे अब्राहाम सियाइ, धै अगमबक्तामैं या सियाइ, दिलेया क्हि बिस्याँ ‘ङइ बिब् ङिंब्मैं खोंयोंइ सिल् त्हुरिब् आरे बिमुँ।’
दिलेया अरूमैंइ नि लसि बिइ, “चुमैं प्हाइ म्हेरइमुँ।”