30 दिलेया फरिसीमैं नेरो परमेश्वरए छ्वे लोमिंब्मैंइ बिस्याँ परमेश्वरजी ह्रोंस ङाँर खबै ल्हागिर बनेबै घ्याँ केर आफेब् ङ्हाँसि यूहन्नाउँइँले क्युर प्लुँसि बप्तिस्मा आकिंल।
ङइ हौदिब क्हेमैंए ल्हागिर्न ग बिब क्हेंमैइ आक्हो; ङइ लबै लोदा सैंदाए ताँमैं क्हेमैंइ तो धोंइ आङ्हाँ।
चमैं न्होंर्बै परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँ लोमिंबै म्हि घ्रिइ खीए जाँच लबै सैंले खीने ङ्योएइ,
झाइले येशूजी बिइ, “यरूशलेमथेंमैं, ओ यरूशलेमथेंमैं, क्हेमैंइ अगमबक्तामैं सैवाइमुँ, छलेन क्हेमैं ङाँर खब्मैंलाज्यै या युँमाइ प्रिंइ। नग आमाइ प्हसेमैं प्ह्याइ हुब् धोंले ङइ ल्हें खे क्हेमैंलाइ हुल् म्हैइ, दिलेया क्हेमैं आङिं।
‘म्हिउँइँले’ बिले बिस्याँ चुर्बै म्हिमैं ताँनइ ङ्यो युँमाइ प्रिंसि सैवाब्मुँ, तलेबिस्याँ यूहन्ना अगमबक्ता ग बिसि चमैंइ क्वेंम्।”
धबै येशूजी बिइ, “तिंजरोबै म्हिमैं ङइ तो सैने च्हैंले? चमैं तो धोंब मुँ?
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङ्योए ल्हागिर लमिंबै केमैंए बारेर ङइ क्हेमैंने तोन्दोंरि ताँ बिल् खाँइँमुँ।
दिलेया इस्राएलीमैंए बारेर खीजी बिइमुँ, “ङइ बिब् आङिंब्मैं नेरो ङए बिरोधर राबै म्हिमैंए ल्हागिर ङइ त्हिंइतिमिन् यो स्योंइ।”
ङि परमेश्वरने बालु के लब्मैं तबइले क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ, क्हेमैंइ योंबै परमेश्वरए दयाम्हाँया छलेन् खेरो ह्याल् आपिंन्।
छतसि ङइ खोंयोंइ बिलै परमेश्वरए दयाम्हाँयाए फिर भर लम्, तलेबिस्याँ ठिम म्हाँदिसि म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिल् खाँम् बिस्याँ ख्रीष्ट फाक्कर्न सिइ!”
खीजी मैंबै ताँन् केमैं परमेश्वरजी ह्रोंसए चाँजोर्न लम्। छले खीजी ओंसोंन् चाँजो लबइले ङि यहूदीमैंलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् लमिंसि खीए म्हिमैं तबर त्हाँइ।