29 चु ताँ थेसि ताँन् म्हिमैं नेरो बालि रेब्मैंज्यै या परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै ताँ क्वेंइ। तलेबिस्याँ चमैंइ यूहन्नाउँइँले क्युर प्लुँसि बप्तिस्मा किंल।
क्हिए बिरोधर्न ङइ पाप केमैं लइमुँ, धै क्हिजी आखोबै केमैंन् ङइ लइमुँ, छतसि क्हिजी ङने बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन् ग, धै क्हिजी लबै निसाफ ताँनए उँइँर ठिक मुँ।
ह्रोंसने म्हाँया लब्मैंने मत्त्रे क्हेमैंइ म्हाँया लइ बिस्याँ क्हेमैंइ तो इनाम योंमुँ? रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैंज्यै छान् आल रो वा?
‘म्हिउँइँले’ बिले बिस्याँ चुर्बै म्हिमैं ताँनइ ङ्यो युँमाइ प्रिंसि सैवाब्मुँ, तलेबिस्याँ यूहन्ना अगमबक्ता ग बिसि चमैंइ क्वेंम्।”
झाइले रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं या क्युर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा किंबर खल। चमैंइ यूहन्नाने “ओ गुरु, तारे ङिइ तो लल् त्हुम् बिसि ङ्योइ?”
ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्हमिरि ङाँइले फिब्मैं न्होंरि यूहन्ना भन्दा थेबै म्हि खाबै आरे, दिलेया खाबइ ङइ लबै के म्रोंसि ङइ बिबै ताँ थेसि ङइ बिब् धोंले परमेश्वर म्हाँदिमुँ, च म्हि च्योंब मुँलेया यूहन्ना भन्दा थेब तमुँ।”
दिलेया बुद्धि ठिक ग बिबै ताँ बुद्धिए लिलि प्रब्मैंइ मत्त्रे बुद्धि ठिक ग बिसि ठर्दिल् खाँम्।”
चइ मुक्ति पिंबै प्रभु येशूए बारेरर्बै ताँमैं सेल। चइ खों न्होंउँइँले भों खदै येशूए बारेर्बै ताँमैं छेनाले लोमिंब्रें लमल। छान् तलेया चइ यूहन्नाइ पिंबै बप्तिस्मा मत्त्रे था सेल।
“छ बिस्याँ क्हेमैंइ खैबै बप्तिस्मा किंइ?” बिसि पावलइ ङ्योएमा चमैंइ बिइ, “यूहन्नाए बप्तिस्मा किंइ।”
परमेश्वरजी म्हिलाइ खैले ठिक ठर्दिमुँ बिब चमैंइ वास्ता आल, बरु चमैंइ ह्रोंसइ लबै धर्म-कर्मइ परमेश्वरए उँइँरि ठिक ठर्दिल् म्हैइ। छतमा चमैं परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिबै घ्याँर प्रल् आङिं।
चमैंइ परमेश्वरए के लबै स्योंम्बै मोशा नेरो क्यु च्हजए भजन प्रिंरिल: “ओ ताँन् भन्दा भोंबै याहवेह परमेश्वर, क्हिए केमैं बेल्ले थेब नेरो औदिबै मुँ! ओ ताँन् ह्रेंमैंए म्रुँ, क्हिजी लबै के ठिक नेरो क्ह्रोंसेंन्बै मुँ।
झाइले ताँन् क्युए फिर हग मुँबै स्वर्गदूतइ छ बिब ङइ थेइ, “ओ पबित्र परमेश्वर, क्हि ओंसों ओनोंन् मुँल। तोगो या मुँ, क्हिइ क्ह्रोंसेंन्बै ठिक निसाफ लइमुँ!