27 परमेश्वरए छ्वेर यूहन्नाए बारेर छले प्ह्रिइमुँ: ‘ङ्ह्योद्! क्हिए घ्याँ तयार लमिंरिगे बिसि क्हि भन्दा ओंसों ङइ ङए स्यार्बो कुल्मिंम्।’
तलेबिस्याँ चु यूहन्नाए बारेर परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, ‘ङ्ह्योद्, क्हिए घ्याँ तयार लमिंरिगे बिसि क्हि भन्दा ओंसों ङइ ङए स्यार्बो कुल्मिंम्।’
स्योंमा यशैया अगमबक्ताइ प्ह्रिब् धोंलेन् तखइमुँ: “ङ्ह्योद्, क्हिए घ्याँ तयार लमिंरिगे बिसि क्हि भन्दा ओंसों ङइ ङए स्यार्बो कुल्मिंम्।
ओ ङए च्ह, क्हि ताँन् भन्दा थेबै अगमबक्ता तब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँए ओंसों ह्यासि खीए ल्हागिर क्हिइ घ्याँ छ्याब्मुँ।
बित्ति! क्हेमैं तो ङ्ह्योबर ह्याल? अगमबक्ता ङ्ह्योबर ह्याल् वा? ङ क्हेमैंने बिमुँ, अगमबक्ता भन्दा थेबै म्हि घ्रि क्हेमैंइ म्रोंइमुँ!
ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्हमिरि ङाँइले फिब्मैं न्होंरि यूहन्ना भन्दा थेबै म्हि खाबै आरे, दिलेया खाबइ ङइ लबै के म्रोंसि ङइ बिबै ताँ थेसि ङइ बिब् धोंले परमेश्वर म्हाँदिमुँ, च म्हि च्योंब मुँलेया यूहन्ना भन्दा थेब तमुँ।”
यूहन्नाइ बिइ, “स्योंम्बै येशैया अगमबक्ताइ बिब् धोंले, ‘याहवेहए ल्हागिर घ्याँ क्योंएँन्!’ बिसि, म्हि आटिबै क्ल्ह्योर तेबै कै घ्रि ङन् ग।”