24 यूहन्नाइ कुल्मिंबै चेलामैं एह्याबै लिउँइँ येशूजी यूहन्नाए बारेर म्हिए हुलने बिइ, “क्हेमैं क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर तो ङ्ह्योबर ह्याल? खैंइ लाबै म्वो धुँ ङ्ह्योबर ह्याल् वा?
दिलेया क्युए भेल धोंले छाइ माइ तब क्हि। तलेबिस्याँ क्हिए आबाए खाडर क्हि क्रेसि ङए खाडए आब्रु वाइ। ङए क्ल्ह्योर क्हि क्रेइ! छतसि क्हिए आब्रु टिरिब् आरे।
च लिउँइँ कोलो यूहन्ना थेब् तदै ह्यासि सैं या चिदै ह्याइ। दिलेया इस्राएलीमैंए म्हाँजोर चु ताँमैं बिबै त्हे आतन् समा च म्हि आटिबै क्ल्ह्योर्न टिइ।
झाइले यरूशलेमर हन्नास नेरो कैयाफा ख्रो पिंबै खेगि क्रथेमैं मुँल। च त्हेर क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर जकरियाए च्ह यूहन्नाने परमेश्वरए ताँ युइ।
चु ताँ या बिद्, खाबइ संका आलल्ले ङए ताँ क्वेंमुँ, चए फिर परमेश्वरजी आशिक पिंब्मुँ।”
क्हेमैं तो सै ङ्ह्योबर ह्याल? छ्याँबै क्वें खिबै म्हि ङ्ह्योबर ह्याल् वा? छ्याँबै क्वें खिसि लिंब्-लिंबै सैमैं चबै म्हिमैंम् म्रुँए दरबारर टिम्।
यूहन्नाइ बिइ, “स्योंम्बै येशैया अगमबक्ताइ बिब् धोंले, ‘याहवेहए ल्हागिर घ्याँ क्योंएँन्!’ बिसि, म्हि आटिबै क्ल्ह्योर तेबै कै घ्रि ङन् ग।”
धै ङ्यो कोलोमैं धों तरिब् आरे। म्हिमैंइ स्योर तेसि स्यो स्योबै ताँ लोमिंन बिलेया ङ्योइ च्हैब् मैंब् लल् खाँसि सैं ङ्हिं तरिब् आरे। च म्हिमैंइ लुसि स्योलिबै ताँ लोमिंलेया ङ्योइ क्वेंरिब् आरे।
चु स्योर ताँ लोमिंब्मैं क्यु आयुबै मुल नेरो थेबै खैंइ नोइ बोवाबै म्हस्यो धों तब् ग। परमेश्वरजी चमैंए ल्हागिर क्रोंर्बै मिछु खैबै क्ल्ह्यो साँथेंइमुँ।
ओ ङए खोबै थुमैं, ओंसों ओंनोंन् क्हेमैंइ चु ताँन् ताँमैं सेइमुँ। छतसि ठिम आम्हाँदिबै म्हिमैंइ परमेश्वरए ताँ लिग्याँने उग्याँ लवासि क्हेमैंलाइ आछ्याँबै केर च्होवाल् आखाँरिगे, छतसि ह्रोंसइ लबै बिश्वास आपिल्ले क्हेमैं न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।