23 चु ताँ या बिद्, खाबइ संका आलल्ले ङए ताँ क्वेंमुँ, चए फिर परमेश्वरजी आशिक पिंब्मुँ।”
चु ताँ या बिद्, ङए ताँ क्वेंसि तोइ संका आलबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ।”
झाइले शिमियोनइ चमैं फिर आशिक पिंदै मरियमने बिइ, “थेद्, इस्राएलीमैं न्होंरि ल्हें म्हि नास लबर नेरो ल्हें म्हि जोगेमिंबर चु कोलो कुलइमुँ। चु कोलो परमेश्वरजी कुलबै चिनु तब्मुँ, ल्हें म्हिइ चु कोलोए बिरोधर पोंब्मुँ।
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ चुर तोगो तो-तो म्रोंइ तो-तो थेइ च ताँन् यूहन्ना ङाँर ह्यासि बिमिंन्। कनमैंइ धबै म्रोंइमुँ, डुँड्मैं प्रइमुँ, कोर खब्मैं सइमुँ, न्हउसिमैंइ न्ह थेइमुँ, सियाब्मैं या सोगो तइमुँ धै ङ्हाँदुमैंलाज्यै या सैं तोंबै ताँ बिमिंइमुँ बिद्।
यूहन्नाइ कुल्मिंबै चेलामैं एह्याबै लिउँइँ येशूजी यूहन्नाए बारेर म्हिए हुलने बिइ, “क्हेमैं क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर तो ङ्ह्योबर ह्याल? खैंइ लाबै म्वो धुँ ङ्ह्योबर ह्याल् वा?
पबित्र प्ल्ह आरेबै म्हिमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ क्होल् आखाँ। च ताँ चमैंए ल्हागिर केर आफेबै ताँ धों तम्, तलेबिस्याँ पबित्र प्ल्हजी पिंबै ज्ञान-बुद्धिउँइँले मत्त्रे च ताँमैं क्होल् खाँम्।