12 नाँसर फेखबि छेमा ल्हें म्हिमैं सियाबै कोलो सबर ह्यासिन् मुँल। च कोलोए आमाल च च्ह घ्रिन् मुँल, चए आबा या ओंसोंन् सियाल।
दूतजी बिइ, “क्हिइ च कोलोए फिर यो आरेद्, चलाइ तोइ आलद्। तारे क्हि परमेश्वरने ङ्हिंमना बिसि ङइ सेइ, तलेबिस्याँ क्हिए च्ह घ्रि, क्हिए घ्रिदे मुँबै च्है या क्हिइ ङ ङाँइले लोइ आथें।”
झाइले परमेश्वरजी बिइ, “क्हिइ बेल्ले खोबै क्हिए घ्रिदे मुँबै च्ह इसहाक किंसि ङइ तेंबै क्ल्ह्यो मोरियाह ह्युलर्बै कोंर ह्यासि च कोलो ख्रो पिंन्।”
प्हाँन्हाँग्धों येशू नाइन बिबै नाँसर ह्यामा खीए चेलामैं नेरो म्हिए हुलै या खीने बालुन् ह्याल।
च कोलोए आमा म्रोंसि येशूए सैंर बेल्ले ल्हयो खसि चने “आक्रोद्,” बिइ।
तलेबिस्याँ चल च्युसे ङ्हिंदिंर्बै घ्रिदे मुँबै च्हमि सिबिन् छेल। चए फिर ल्हयो खसि येशू चने बालु ह्याइ। छले ह्यारिमा म्हिए हुल कारर्ग्यु तखसि खीलाइ बेल्ले घच्याट तल।
चर ताँन् म्हिमैं क्रोरिल। झाइले येशूजी चमैंने “आक्रोद्, कोलो आसिइमुँ, न्हरु च्हुइरिब् ग,” बिइ।
छतसि ल्हें यहूदीमैं मार्था नेरो मरियम ङाँर चमैंए अलि सियाबै दुःखरि सैं क्होमिंबर खल।
चु ताँ थेबै लिउँइँ पत्रुस चमैंने बालु ह्याइ। चर फेनेसि चमैंइ चलाइ आटि फिर्बै कोठार बोइ। चर्बै ताँन् म्हरेस्योमैं पत्रुसए ङाँर खइ, धै डोरकास खेंमैंने बालु मुँमा चइ टुइ थेंबै भोटो, चोला नेरो अरू क्वेंमैं पत्रुसने उँइँसि चमैं क्रोबर होंइ।
पत्रुसइ चए यो क्हासि रेमिंइ, धै बिश्वासीमैं नेरो म्हरेस्योमैं हुइसि च सियाल् खाँबै तबिता सोगों तइ बिसि उँइँमिंइ।
बरु ङ्योए परमेश्वर आबाजी खोबै केमैं चुन् ग: टार-टोरमैं नेरो म्हरेस्योमैंए दुःखर ल्होमिंब, धै ह्रोंसै या चु ह्युलर्बै पाप केउँइँले ह्रेंगो टिब।