9 झाइले येशूजी फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंने बिइ, “क्हेमैंने बालु ङइ ताँ घ्रि ङ्योएम्! प्रिबै त्हिंइर छ्याँबै के लब स्वाब उ आछ्याँबै के लब स्वाब? म्हि जोगेब छ्याँब उ सिल् पिंब छ्याँब?”
च लिउँइँ येशूजी चर मुँब्मैंने बिइ, “प्रिबै त्हिंइर परमेश्वरए छ्वेर बिब् धोंले खैबै के लब छ्याँब मुँ, छ्याँबै के लब् उ, आछ्याँबै के लब? म्हि जोगेदिब् उ, नास लब, तो छ्याँब मुँ?” छबिमा चर्बै म्हिमैं तोइ आबिल्ले टिरिइ।
“प्रिबै त्हिंइर नबै म्हिमैं सल् लब ठिक मुँ उ आरे? बिसि येशूजी धर्मगुरुमैं नेरो फरिसीमैंने ङ्योएइ।”
छ बिसि खीजी ताँन् म्हिमैं ङाँइ ङ्ह्योसि यो कारयाबै म्हिने “क्हिए यो स्योंन्,” बिइ। च म्हिइ यो स्योंमा चए यो सयाइ।
दिलेया येशूजी चमैंए सैं न्होंर्बै ताँ क्होसि यो कारयाबै म्हिने “रेसि चुर खो,” बिमा च म्हि रेसि राइ।
झाइले खेंमैं अर्को नाँसर ह्याइ।