21 ओ तोगो फो ख्रेंब्मैं, क्हेमैंइ आशिक योंब्मुँ तलेबिस्याँ क्हेमैंइ म्रेंन्ले चल् योंब्मुँ। तोगो क्रोब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैं निस्योल् योंब्मुँ।
छबिमा अब्राहाम पत्खु तसि सैं न्हों-न्हों निस्योसि बिइ, “प्र बर्ष तयाबै म्हिलैया प्हसे तम् रो वा? धै कुच्यु बर्ष तयाबै साराई प्हसे फिलै रो वा?
छले च्ह योंमा साराई बिइ, “परमेश्वरजी ङए सैं तोंन् लमिंसि ङ निस्योल् पिंइमुँ। चु ताँ थेब्मैं ताँन् ङने बालु निस्योब्मुँ।”
तलेबिस्याँ खीजी क्यु पिब्मैंलाइ क्यु पिब सल् लमिंम्, धै फो ख्रेंब्मैंलाइ लिंब् लिंबै सैमैंइ म्रेंल् पिंम्।
म्हिमैंइ क्हिए ठिम आङिंब् म्रोंमा ङए सैं नसि मिग्लि युम्।
ङए यो क्हि ङाँइन स्योंमुँ, कारयाबै क्ल्ह्योइ क्यु ल्हें ङाब् धोंले ङए सोइ क्हिलाइन म्हैरिम्। तिस्याँदे मैंन्
ङ ठिक के लसि क्हिए लि ङ्ह्योब्मुँ, धै छोरमा ङ क्हिलाइ म्रोंसि सैं तोंब्मुँ।
याहवेह ङए शक्ति नेरो ङए ढाल ग! ङइ खीनेन् सैं केइमुँ, धै खीजीन् ङ ल्होमिंबइले ङए सैं बेल्ले तोंइमुँ, धै ङ भजन प्रिंसि खीलाइ धन्यबाद पिंब्मुँ।
क्हिजी त्हाँबै म्हिमैंइ आशिक योंम्, धै क्हिजी चमैंलाइ क्हि ङाँर पखसि क्हिए धिंर्बै ह्युर टिल् पिंम्! क्हिए धिंर्बै लिं-लिंबै सैमैं नेरो क्हिए पबित्र धिंर मुँबै आशिकमैंइ ङिं बेल्ले सैं तोंल् लमिंब्मुँ।
शोक लब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चमैंए सैं क्होल् लमिंब्मुँ।
फो ख्रेंबर कैं, क्यु पिबर क्यु म्हैब् धोंले परमेश्वर म्हैब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चमैंए सैंर मैंब योब्मुँ।
फो ख्रेंब्मैंलाइ खीजी लिंबै सैमैं चल् पिंइमुँ, दिलेया प्लोब्मैंए यो बिस्याँ खीजी क्होतेन् लसि एमिंइमुँ।
झाइले येशूजी खीए चेलामैं ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ आयों आख्युब्मैं, क्हेमैंइ आशिक योंब्मुँ तलेबिस्याँ परमेश्वरए ग्याल्स क्हेमैंलन् ग।
“म्हिए च्हए फिर क्हेमैंइ बिश्वास लबइले म्हिमैंइ हेल लसि खेंमैंउँइँले स्यो लावाब्मुँ, धै क्हेमैं फिर आछ्याँबै ताँमैं पोंसि क्हेमैंए बिल्लि लब्मुँ, धै दुष्ट म्हिमैं धों ङ्हाँसि म्हि आच्हिन् लब्मुँ। छ ललेया क्हेमैंइ आशिक योंब्मुँ।
धिक्कार, क्हेमैं तोगो म्रेंन्ले चल् योंब्मैं! तलेबिस्याँ लिउँइँ क्हेमैं फो ख्रेंल् त्हुब्मुँ। धिक्कार, क्हेमैं तोगो निस्योब्मैं! तलेबिस्याँ लिउँइँ क्हेमैं शोक लसि क्रोल् त्हुब्मुँ।
च त्हेर येशू क्रोइ।
येशूजी चने बिइ, “परमेश्वरए आशिक नेरो क्हिने क्यु ह्रिबै म्हि क्हिइ ङो सेस्याँ क्हिइ ङने क्यु ह्रिमल, धै खीजी खोंयों बिलै सोल् लमिंबै क्यु क्हिलाइ पिंमल।”
येशूजी चमैंने बिइ, “खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्हें ङन् ग। ङ ङाँर खब्मैं खोंयोंइ फो ख्रेंरिब आरे, धै ङए फिर बिश्वास लब्मैं खोंयोंइ क्यु पिरिब आरे।
तिंयाँ समा ङिइ धोंब-टिंब सैदिसिन् मुँ, ङि फो ख्रेंइमुँ, क्यु पिइमुँ, क्लुनान् मुँ, ङिल धिं नाँ या आरे,
झाइले गारो केमैं लल् त्हुइ, ल्हें खे न्हरु च्हुइल् आयों, फो ख्रेंन्ले क्यु पिल्ले टिल् त्हुइ, ल्हें खे चल् आयोंल्ले, बास आयोंल्ले, क्वें खिल् आयोंल्ले टिल् त्हुइ।
छतसि ख्रीष्टए मिं थेब् तरिगे बिसि ङ आखाँ आथुलेया, म्हिमैंइ ङलाइ प्ह्रलेया, सैदिलै आखाँबै दुःख तलेया ङ सन्दोक तम्, तलेबिस्याँ आभोंबै त्हेरै या ङ बेल्ले भोंब् तम्।
न्हुँ खलेया ङि खोंयोंन् बिलै सैं तोंरिम्, ङ्हाँदुमैं तलेया ङिइ ल्हें म्हिमैंलाइ प्ल्होब लमिंम्, ङि तोइ आरेब् धों तलेया ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले ङिइ तोन्दोंरि सै योंइमुँ।
खैबै दुःख तलेया तोइ आङ्हाँन्ले ढुक्काले टिबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ बिश्वासए जाँच तमा सैदिल् खाँबै म्हिइ लिउँइँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ। चु छ्ह परमेश्वरजी खीलाइ म्हाँया लब्मैंलाइ पिंम् बिसि बाछा फैइमुँ।
धै राजगद्दिउँइँले थेबै कैले छ बिब ङइ थेइ, “तारे परमेश्वर म्हिमैंने टिब्मुँ, झाइले चमैं खीए म्हिमैं तब्मुँ। परमेश्वर खीन् चमैंने तब्मुँ, धै खी चमैंए परमेश्वर तब्मुँ।
चमैं तारे खोंयोंइ या फो ख्रेंरिब् आरे, खोंयोंइ या क्यु पिरिब् आरे। छलेन त्हियाँ नेरो अरू तो सैज्यै या चमैंलाइ ख्रोंरिब् आरे।