30 छले चरिमा फरिसीमैं नेरो चमैं न्होंर्बै शास्त्रिमैंइ येशूए चेलामैंए बिरोधर गनगन लसि “चु बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंने क्हेमैंइ तले चब्-थुँब् लल?” बिबर होंइ।
ह्रोंसने म्हाँया लब्मैंने मत्त्रे क्हेमैंइ म्हाँया लइ बिस्याँ क्हेमैंइ तो इनाम योंमुँ? रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैंज्यै छान् आल रो वा?
छाब् म्रोंसि फरिसीमैंइ खीए चेलामैंने “क्हेमैंए गुरु तले बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंने बालुन् चब् जा?” बिसि ङ्योएइ।
दिलेया फरिसीमैं न्होंर्बै को-कोइ शास्त्रिमैंइ येशू छले पापि म्हिमैं नेरो बालि रेबै म्हिमैंए म्हाँजोर क्हुँसि चब् चरिब् म्रोंसि चमैंइ येशूए चेलामैंने “च तले छाबै पापि म्हिमैंने क्हुँसि चब् चब्जा?” बिइ।
(फरिसीमैं नेरो ताँन् यहूदीमैंइ खेंमैंए खेमैंइ थेंबै छ्यार यो आख्रुन् समा चब् आचमल।
येशूजी म्हिए हुलने “क्हेमैंइ चु चेलामैंने तो ङ्योएरिल?” बिइ।
फरिसीइ रासि सैं न्हों-न्हों छले प्राथना लइ, ‘ओ परमेश्वर, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंमुँ, तलेबिस्याँ ङ अरू म्हिमैं धोंले लोब लब, स्योर तेब, च्हमिरिमैंए फिर आछ्याँबै सैं मैंबै म्हि आङिं, धै चु बालि रेबै म्हि धों तबै या ङ आङिं।
छले येशू जखायसए धिंर ह्याब् म्रोंसि “अच्या छाबै पापि म्हिए धिंरै या प्ह्रें तबर ह्याइ बिसि म्हिमैंइ खीए ताँ लबर होंइ।”
तिगें येशूजी परमेश्वरए ताँ म्हिमैंने लोमिंरिमा गालील नेरो यहूदीया ह्युलर्बै ताँन् नाँसउँइँले धै यरूशलेमउँइँले खबै फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैं या येशूए रेर क्हुँरिल। याहवेह परमेश्वरए नब् सल् लबै शक्ति येशूने मुँल।
चु ताँ थेसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंइ ह्रों-ह्रोंसन् “परमेश्वर म्हि आच्हिल्ले पोंब चु खाब् जा? परमेश्वरजी मत्त्रे पापए क्षमा पिंल् खाँम् आङिं वा? बिबर होंइ।”
परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिए च्ह चु ह्युलर युसि चमा, थुँमा ‘चुम् चप्ला प्हाको बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंए थु मुँनमैं,’ बिसि क्हेमैंइ बिम्।
छ लब् म्रोंसि येशूलाइ न्हिम्तो लबै फरिसीइ सैं न्हों-न्हों “चु म्हि क्ह्रोंसेंन्ले अगमबक्ता ङिब् ग बिस्याँ चुइ खीलाइ छुइबै च्हमिरि खैतबै म्हि जा बिसि सेमल। चु पापि च्हमिरि ग!” बिबर होंइ।
चर थेबै खैला-बैला तमा फरिसीमैं न्होंर्बै को-कोइ शास्त्रिमैंइ रेसि “चु म्हिने ङिइ तोइ दोष आयों। प्ल्ह नेरो स्वर्गदूतइ चुने पोंइ बिस्याँ तो तइ दि?” बिइ।