21 चु ताँ थेसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंइ ह्रों-ह्रोंसन् “परमेश्वर म्हि आच्हिल्ले पोंब चु खाब् जा? परमेश्वरजी मत्त्रे पापए क्षमा पिंल् खाँम् आङिं वा? बिबर होंइ।”
क्हिइ लबै ताँन् छेरन् ङ्हाँबै केमैं खीजी क्षमा लमिंम्; धै क्हिए ताँन् नब-छब सल् लमिंम्,
दिलेया क्हिजी क्षमा पिंम्, छतसि ङइ क्हिलाइ मान लम्।
लिउँइँ क्हिए उँइँर ङ पापि ग बिसि ङइ बिल, धै ङइ लबै आछ्याँबै केमैं ङइ आलो। “ङइ लबै आछ्याँबै केमैं याहवेहए उँइँर बिब्मुँ,” बिसि ङइ बिइ, धै ङए पापमैं क्हिजी क्षमा लमिंइ। तिस्याँदे मैंन्
चमैं खैंइ नोइ बोवाबै पुइ धोंन् तरिगे, धै याहवेहए दूतमैंइ चमैं ल्हावारिगे!
छ बिब् थेसि ख्रो पिंबै खेगि क्रथेइ ह्रोंसए क्वें ट्होसि चर्बै चिबनाँब्मैंने बिइ, “चुइ परमेश्वर स्यारसि पोंइ। तारे ङ्योलाइ अरू ग्वाइ तले चैदिइ? चुइ परमेश्वरए क्ल्ह्योर खी तसि पोंब क्हेमैंइ थेइ।
येशूजी च म्हिने बिबै ताँ थेसि को-कोइ शास्त्रिमैंइ खें-खेंमैंन् “चु म्हिइमि परमेश्वरए क्ल्ह्योर खी तइ ग पोंइमुँ दि!” बिबर होंइ।
छतसि क्हेंमैए सैं परमेश्वरउँइँ एसि छ्याँबै के लसि उँइँन्। ‘ङि यहूदीमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हि अब्राहामए कुलर्बै सन्तानमैं ग। छतसि ङिइ परमेश्वरउँइँले सजैं आयों बिसि क्हेमैंइ आमैंन्’ तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चु युँमाउँइँले या अब्राहामए ल्हागिर सन्तानमैं लमिंल् खाँम्।
तिगें येशूजी परमेश्वरए ताँ म्हिमैंने लोमिंरिमा गालील नेरो यहूदीया ह्युलर्बै ताँन् नाँसउँइँले धै यरूशलेमउँइँले खबै फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैं या येशूए रेर क्हुँरिल। याहवेह परमेश्वरए नब् सल् लबै शक्ति येशूने मुँल।
दिलेया येशूजी चमैंए सैंर्बै ताँ था सेसि बिइ, “क्हेमैं ह्रोंसए सैंर तले छाबै ताँ मैंरिल?
चु ताँ थेसि अरू चब् चबर टिब्मैंइ, “पाप क्षमा पिंब चु खाब् जा?” बिसि खें-खेंमैंन् बिबर होंइ।
यहूदी चिबनाँब्मैंइ खीने बिइ, “क्हिइ लबै छ्याँबै केमैंए ल्हागिर ङिइ युँमाइ प्रिंल् म्हैब आङिं, दिलेया क्हिइ परमेश्वरए मिं वाइ। तलेबिस्याँ क्हि म्हि तसेया ह्रोंसलाइन परमेश्वर ग बिइमुँ।”
ह्रोंसजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ परमेश्वरजीन् छ्याब् आरेब् ठर्दिमिंइमुँ बिस्याँ चमैंलाइ खाबइ छ्याब् ल्हैदिल् खाँम्?