12 तिगें येशू नाँस घ्रिर मुँमा ज्यु तोगोंन् कोर खबै म्हि घ्रि चर मुँल। चइ येशू म्रोंसि पद्खु तसि येशूने यो छ्युँ लसि बिइ, “ओ प्रभु, क्हिइ ङए कोर सल् लमिंबै सैं मुँस्याँ सल् लमिल् खाँम्।”
याहवेहजी लल् आखाँबै सै तोइ मुँ वा? क्हुरिंम्बै ङ युम् बिबै त्हेर ङ क्हि ङाँर एयुब्मुँ। च्हमा साराल च्ह घ्रि तब्मुँ।”
धै दुःख तबै त्हेर ङने ग्वार ह्रिद्; ङइ क्हि दुःखउँइँले फ्रेमिंब्मुँ, झाइले क्हिइ ङए मिं थेब् लब्मुँ।”
चइ ग्वार ह्रिमा ङइ चलाइ ज्वाफ पिंब्मुँ; चए दुःखर ङ चने बालु तब्मुँ; चए दुःखउँइँले ङइ फ्रेमिंब्मुँ, धै चलाइ थेब् लब्मुँ।
झाइले याहवेहजी चने धबै बिइ, “क्हि यो ह्रोंसए बखु न्होंर झोंन्,” बिमा चइ ह्रोंसए यो बखु न्होंर झोंइ, धै लिउँइँ बखु न्होंउँइँले यो ट्हुइमा च कोर खसि क्लिं धोंले तारग्या तयाना।
येशू बेथानिया बिबै नाँसर सिमोन बिबै कोर खबै म्हिए धिंर मुँमा,
खी धिं न्होंर होंबै लिउँइँ च कनमैं ङ्हिं येशू ङाँर्न खइ। धै येशूजी चमैंने “ङइ क्हेमैंए मि म्रोंल् लमिंल् खाँम् बिसि क्हेमैंइ क्वेंम्मा?” चमैंइ “ओं, गुरु, ङिइ क्वेंम्,” बिइ।
“ङए च्हमि च्योंब्स्यो नसि सार तइमुँ। छतसि च ससि सोरिगे बिसि क्हि ङए धिंर खसि चए फिर यो थेंमिंन्,” बिसि चइ यो छ्युँ लइ।
झाइले येशूए प्हले फ्योसि येशूलाइ धन्यबाद पिंइ। च सामरियाथें मुँल।
खीजी यो स्योंसि “ङज्यै क्हि सयारिगे ङ्हाँइमुँ, क्हि सयाद्” बिदै चलाइ छुइबै तोदोंन् चए कोर सयाइ।
छतसि खीउँइँले परमेश्वर ङाँर ह्याब्मैंलाइ येशूजी खोंयोंइन जोगेमिंल् खाँम्, तलेबिस्याँ चमैंए ल्हागिर परमेश्वरने प्राथना लबर खी खोंयोंन् बिलै सोगों तरिम्।