29 छतसि चमैंइ येशूलाइ नाँसउँइँले बैरु तेवासि खेंमैंइ बनेबै सहरए कोंर्बै च्होर बोसि खीलाइ क्युरु भ्योंवाल् म्हैइ।
दुःख योंब्मैं नेरो आयों आख्युब्मैंलाइ सैबै ल्हागिर, धै क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँर प्रब्मैंलाइ नास लबै ल्हागिर, दुष्टमैंइ सेलाँ छेम् धै त्हँले या कुरम्।
चु ताँ थेसि च्हों धिंर मुँब्मैं ताँन् बेल्ले ह्रिस खइ।
क्हेमैं अब्राहामए सन्तानमैं ग बिसि ङइ सेइमुँ। दिलेया क्हेमैंइ ङ सैल् म्हैमुँ, तलेबिस्याँ ङइ बिबै ताँ क्हेमैंइ थेदा आङ्हाँ।
ङइ परमेश्वरउँइँले थेबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ क्हेमैंने बिइमुँ, दिलेया तोगो क्हेमैंइ ङ सैल् म्हैइमुँ। अब्राहामइ छाबै के आलल।
छबिमा चमैंइ खी ल्हिब बिसि युँमा तोमा येशू लोसि मन्दिरउँइँले बैरु त्होंयाइ।
छलेन येशूज्यै खीए ह्रोंसए कोउँइँले म्हिमैं पापउँइँले फ्रेमिंसि पबित्र लमिंबै ल्हागिर खिइ या सहरए बैरु दु:ख नोइ।