17 चर्बै म्हिमैंइ खीने यशैया अगमबक्ताइ प्ह्रिबै छ्वे पिंइ। खीजी च फैसि चु ताँ प्ह्रिबै खण्ड चमैंए ल्हागिर खेमिंइ:
“दिलेया अब्राहामइ बिइ, ‘चमैंने बालु स्योंम्बै मोशा नेरो अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै छ्वे मुँ। चमैंइ च छ्वेर प्ह्रिबै ताँमै छेनाले खेरिगे, थेरिगे।’
तलेबिस्याँ ‘प्रभु परमेश्वरजी ङए प्रभुने बिइ,
झाइले येशू ह्रोंस फाराबै सहर नासरतर ह्याइ। खी प्रिबै त्हिंइर च्हों धिंर ह्याब्रें लबै बाँनि मुँल। छतसि च्हों धिंर ह्यासि परमेश्वरए छ्वे खेबर राइ।
“याहवेह परमेश्वरए प्ल्ह ङए फिर मुँ, तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिमिंबर खीजी ङलाइ त्हाँइमुँ। कैदिमैं झेलउँइँले तेमिंबर, धै कनमैं मि म्रोंल् लमिंबर। आगुइ क्र ओल् आपिंब्मैंलाइ रेमिंबर खीजी ङ कुल्मिंब् ग।
च्हौ खेल् खाँसि खीजी परमेश्वरए छ्वे च्हों धिंर्बै म्हिने पिंसि खी क्हुँइ। च्हों धिंर मुँबै ताँन् म्हिमैंइ खीलाइ ङ्ह्योबै ङ्ह्योबन् लरिल।
झाइले म्हिमैंइ मोशाइ पिंबै ठिम नेरो अगमबक्तामैंए कितब खेबै लिउँइँ च्हों धिंर्बै चिब्मैंइ, “ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंने म्हिमैंए ल्हागिरि अर्तिए ताँमैं तोइ मुँस्याँ बिमिंन्,” बिसि पावल नेरो चए थुमैं ङाँर सँउँसर पिमिंइ।
दिलेया यरूशलेमथेंमैं नेरो चमैंए क्रथे मिंथेमैंइ येशू खाब् जा बिसि ङो आसेल, धै प्रिबै त्हिंइ ह्रोंसे अगमवक्तए ताँ खेलेया, चमैंइ च ताँ तो जा बिसि आक्होल। छतसि चमैंइ येशूलाइ सजैं पिंसि अगमबक्तामैंइ खीए बारेर ओंसोंन् पोंब् धोंले पूरा लइ।
छतसि परमेश्वर चमैंउँइँले एसि, ‘चमैंइ मुसारा, त्हियाँ, लयाँ नेरो ग्रहा-नक्षत्रमैं फ्योरिगे’ बिसि पिवाइ। चुए बारेर अगमबक्ताइ ओंसोंन् प्ह्रिइमुँ, ओ इस्राएलीमैं! क्हेमैइ प्लिच्यु बर्ष समा क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर ङए ल्हागिर खेदोए ख्रो नेरो भेटिमैं पिंल् वा?