15 खीजी चर्बै च्हों धिंजगोर परमेश्वरए ताँ लोमिंबर होंइ। छले लोमिंमा ताँन् म्हिमैंइ खीए छ्याँबै बयन लमल।
झाइले ह्रोंसए नाँसर खसि चमैंए च्हों धिंर ताँ लोमिंमा खीए ताँ थेबै म्हिमैं प्लेटोयासि बिइ, “चु छाबै औदिबै केमैं लबै शक्ति नेरो बुद्धि चइ खनिउँइँले योंगे?
येशू गालील ह्युल तिगोंन् स्युरदै चमैंए च्हों धिंजरेबै म्हिमैंने परमेश्वरए ताँमैं लोमिंदै स्वर्गर्बै ग्याल्सए बारेर सैं तोंबै ताँमैं बिप्रमल। धै ताँन् खालर्बै नब् छब्मैं नेरो मोंइ स्याबै म्हिमैं या सल् लमिंमल।
येशू ताँन् सहरजरे नाँ-नाँसजरे स्युरसि चमैंए च्हों धिंजरे परमेश्वरए ग्याल्सर्बै सैं तोंबै ताँमैं म्हिमैंने बिमिंदै ताँन् खालर्बै नब् छब्मैं सल् लमिंदै प्रइ।
छले खीजी लबै औदिबै के म्रोंसि चर्बै म्हिमैं ङ्हिंयाँइ, धै म्हिमैंलाइ च्हौ थेबै शक्ति पिंबै परमेश्वरए मिं क्वेइ।
छ तब् म्रोंसि चर मुँबै म्हिमैं ताँन् प्लेटोयासि “चु खै तबै म्हि मुँगे? खोंयोंइ आथेबै ताँमैं या लोमिंमना! धै हग मुँल्ले मोंमैंलाइ त्होंह्याद् बिमा मोंमैंइ खीजी बिब ङिंमना बिबर होंइ।”
झाइले येशू गालील ह्युलर्बै च्हों धिंमैंर सैं तोंबै ताँ बिप्रदै मोंमैं ल्हादै प्रइ।
दिलेया च म्हि ह्यासि येशूजी खी सल् लमिंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रइ। छतमा येशू म्हिमैंइ म्रोंन्ले नाँसजरे प्रल् आयों, छतसि खी खाबै आरेबै क्ल्ह्योजरे टिइ। दिलेया खन्तोदोंउँइँले म्हिमैं येशूलाइ म्हैदै चर खइ।
तिगें प्रिबै त्हिंइर येशू च्हों धिं घ्रिर लोमिंसिन् मुँल।
झाइले येशू ह्रोंस फाराबै सहर नासरतर ह्याइ। खी प्रिबै त्हिंइर च्हों धिंर ह्याब्रें लबै बाँनि मुँल। छतसि च्हों धिंर ह्यासि परमेश्वरए छ्वे खेबर राइ।