52 छाब् म्रोंसि चमैं परमेश्वरए मिं क्वेदै येशू क्ह्रोंसेंन परमेश्वर मुँन बिसि सैं तों-तोंइ यरूशलेमउँइँ एखइ।
ङ क्रोरिमा क्हिजी ङ सैं तोंल् लमिंइ; क्हिजी ङए नइँए ह्रेंग प्लिमिंसि खाँसों ङ्हाँबै क्वें खिमिंइ।
चमैंइ चर खीलाइ म्रोंसि सैं तोंसि फ्योइ, दिलेया कोइ चेलामैंइ बिस्याँ संका लइ।
छले ह्यारिमा तिखेर्न येशू चमैंने त्होसि “क्हेमैंने शान्ति तरिगे,” बिइ। धै चमैं चेंदो खसि येशूए प्हले क्हासि फ्योइ।
छले आशिक पिंरिबै तोंर्न खी चमैंउँइँले स्वर्गर बोवाइ।
झाइले खोंयोंन् बिलै परमेश्वए मिं क्वेदै चमैं यरूशलेमर्बै मन्दिरर्न टिरिमल।
‘ङ ह्यासिन् मुँ, धबै क्हेमैं ङाँर’ युब्मुँ बिसि ङइ बिबै ताँ क्हेमैंइ थेइ। क्हेमैंइ ङलाइ म्हाँया लस्याँ ङ आबा ङाँर ह्यासिन् मुँ बिब् थेसि क्हेमैं सैं तोंमल। तलेबिस्याँ ङ भन्दा थेब आबा मुँ।
छलेन तोगो क्हेमैंलाइ शोक तमुँ। दिलेया ङ धबै क्हेमैंने त्होयुमा क्हेमैंए सैं बेल्ले तोंब्मुँ। धै खाबज्यै क्हेमैंलाइ सैं आतोंल् लल् खाँरिब् आरे।
छान् तलेया ङइ क्हेमैंने क्ह्रोंसेंन्बै ताँ बिमुँ, ङ छुइले ह्याबन् क्हेमैंए ल्हागिर छ्याँब् तम्। तलेबिस्याँ ङ आह्याइ बिस्याँ ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर युरिब् आरे। ङ ह्याइ बिस्याँ पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर कुल्मिंब्मुँ।
छबिमा थोमाइ खीने “ओ ङए प्रभु, ओ ङए परमेश्वर!” बिइ।
च लिउँइँ चमैं जैतून बिबै कोंउँइँले यरूशलेमर एखइ। यरूशलेमउँइँले चु कों किलोमिटर घ्रि दे ह्रेंगो मुँल।
क्हेमैंइ येशू ख्रीष्टलाइ खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, दिलेया खीलाइ म्हाँया लरिइमुँ। खीलाइ तोगो आम्रोंलेया खीए फिर बिश्वास लइमुँ। धै बेल्ले सैं तोंरिइमुँ,