51 छले आशिक पिंरिबै तोंर्न खी चमैंउँइँले स्वर्गर बोवाइ।
येशू छले चेलामैंने पोंल् खाँबै लिउँइँ परमेश्वरजी खीलाइ स्वर्गउँइँ बोयाइ, धै परमेश्वरए क्योलोउँइँ टिइ।
छ बिबै लिउँइँ येशूजी चमैं बेथानिया बिबै नाँस समा बोयाइ, धै ह्रोंसए यो क्वेसि चमैंए फिर आशिक पिंइ।
छाब् म्रोंसि चमैं परमेश्वरए मिं क्वेदै येशू क्ह्रोंसेंन परमेश्वर मुँन बिसि सैं तों-तोंइ यरूशलेमउँइँ एखइ।
येशूजी चने बिइ, “ङ आछुइद् तलेबिस्याँ ङ तोगो समा आबा ङाँर आह्याइमुँ। बरु ङए अलिमैं ङाँर ह्यासि चमैंने ‘तारे ङ ङए आबा, क्हेमैंए आबा, धै ङए परमेश्वर, क्हेमैंए परमेश्वर ङाँर ह्यासिन् मुँ’ बिसि ङए ताँ बिमिंन्।”
खीजी चु ताँ बिबै लिउँइँ चमैंइ ङ्ह्योना ङ्ह्योन् खी कैंडो क्वेयाइ, झाइले न्हाँम्स्योइ हुवाइ। छले चमैंइ खीलाइ म्रोंल् आखाँ।
परमेश्वरए ह्वे खीए च्हनेन् चारमुँ, परमेश्वर खैब मुँ खी या छाबन् मुँ। धै मु नेरो पृथ्बी खीए शक्ति मुँबै बचनइ धाँदिइमुँ। म्हिमैंए पाप त्होमिंबै के लल् खाँसि खी ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वरए क्योलोउँइँ नुबै क्ल्ह्योर टिइमुँ।
छतसि मु थोंसि ह्याबै परमेश्वरए च्ह येशू ङ्योए ल्हागिर ख्रो पिंबर युबै खेगि क्रथे तबइले ङ्योइ म्हाँदिरिबै बिश्वास जोगेसि थेंले।