5 छाब् म्रोंसि चमैं ङ्हिंसि पत्खु तयाइ। दिलेया च मुँयुँमैंइ चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ सोगों म्हिलाइ छगोंर तले म्हैल?
स्वर्गदूतइ बिबै ताँ थेसि मरियम बेल्ले ङ्हिंसि “ङने तले छ बिगे? चुइ बिल् म्हैब तो मुँगे?” बिसि मैंबर होंइ।
छतमा चमैं अलमल्ल तरिल। च त्हेर्न फोस्रे ब्योंबै चारबै क्वें खिबै मुँयुँमैं ङ्हिं खेंमैंए रेर रारिब् चमैंइ म्रोंइ।
येशू चुर आरे, खी सोगों तसि रेह्याल् खाँइ। गालीलर मुँमा खीजी क्हेमैंने तो बिल च ताँ मैंन्दि।
सैवालेया परमेश्वरजी खी सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। तलेबिस्याँ खी सिबै सिबन् तल् आखाँमल।
छुइ सिल् त्हुबै म्हिमैंइ च्युबाँर्बै तिबाँ किंम्। छाइ मल्किदेसकजी च्युबाँर्बै तिबाँ किंइ, धै खीए बारेर “खोंयोंन् बिलै सोरिम्” बिबै ताँ मुँ।
सोगों परमेश्वर ङन् ग। ङ सियाल, दिलेया तारे ङ खोंयोंइ बिलै सोरिम्। काल नेरो म्हि प्ल्हमैं नाँसर्बै साँजु नेरो हग ङने मुँ।
“स्मुर्ना नाँसर्बै बिश्वासीमैंलाइ लोदा सैंदा लबै ल्हागिर चर्बै चिबए मिंर चु ताँ प्ह्रिद् बिसि येशूजी यूहन्नाने ल्हैदिइ: “चु ताँ ओंसों ओनोंन् मुँब नेरो लिउँइँ समा तरिबै येशूजी बिइमुँ, ङ सियाल, दिलेया धबै सोगों तइ।