44 झाइले खीजी चमैंने बिइ, “मोशाइ प्ह्रिबै ठिम, अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँमैं नेरो भजनसंग्रहर ङए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैं पूरा तल् त्हुम् बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल।”
च लिउँइँ शालेमर्बै मल्कीसेदेक म्रुँ या क्हें नेरो अँगुरए प्हा किंसि अब्राम ङाँर खइ। च ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए खेगि मुँल।
ङए ताँ क्हिइ ङिंइ। छतसि क्हिए सन्तानउँइँले ह्युलर्बै ताँन् ह्रेंमैंइ आशिक योंब्मुँ।”
क्हि नेरो च्हमिरिए म्हाँजोरि धै क्हिए सन्तानमैं नेरो च्हमिरिए सन्तानए म्हाँजोरि ङइ प्होंब्-नेब् लमिंम्। च्हमिरिए सन्तानइ क्हिए क्र प्लेब्मुँ धै क्हिइ चए प्हले तिंजुर चोब्मुँ।”
यहूदाए योउँइँले म्रुँए प्हरे स्योरिब् आरे, चए क्ल्हे आखन् समा, ग्याल्स ओलेबै प्हरे चए प्हलेए प्हाँइले स्योरिब् आरे। छतमा ह्रेंमैंइ चइ बिबै ताँ ङिंब्मुँ।
धिं लब्मैंइ केर आफे बिसि भ्योंवाबै युँमान् तेंर्बै क्र युँमा तइ।
अगमबक्ताइ बिबै ताँ पूरा तबै ल्हागिर्न छले तब् ग:
च त्हे ओंनोंन् खीजी ह्रोंसए चेलामैंने ह्रोंसइ नोल् त्हुबै दुःखए बारेर बिबर होंइ। “ङ यरूशलेम ह्याल् त्हुम्, धै चिबनाँब्मैं, ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैंउँइँले ल्हें दुःख योसि सिल् त्हुम्। दिलेया सोंरोंर ङ सोगों तसि खब्मुँ।”
दिलेया ङइ छले ल्होमिंन् बिस्याँ, परमेश्वरए छ्वेर चु तलन् त्हुम् बिसि प्ह्रिबै ताँ खैले पूरा तल् खाँमुँ?”
तलेबिस्याँ अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँ पूरा तरिगे बिसि छ तब् ग।” च तोदोंन् चेलामैं ताँन् खी वाथेंसि भौदिह्याइ।
तलेबिस्याँ खीजी ह्रोंसए चेलामैंने लोमिंबै तोंन् मुँल। खीजी चमैंने बिइ, म्हिए च्ह क्हासि म्हिमैंए योर पिंवाब्मुँ, धै चमैंइ खी सैवाब्मुँ, दिलेया सिबै सोंरो लिउँइँ धबै खी सोगों तसि खब्मुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँमैं ताँन् पूरा तबै ल्हागिरि परमेश्वरजी बदला किंबै त्हिंइ च तब्मुँ।
ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘खी अपराधिमैं धोंबन् तइ’ बिसि प्ह्रिबै ताँ ङए छ्हर पूरा तलन् त्हुम्। क्ह्रोंसेंन ङए बारेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तसिन् मुँ।”
येशूजी चमैंने बिइ, “‘परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टजी दुःख नोल् त्हुम्, धै सिसि सोंरोर धबै सोगों तसि रेल् त्हुम्,’ बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
खीजी धबै बिइ, “परमेश्वरउँइँले कुल्मिंबै म्हिए च्हजी ल्हें दुःख नोल् त्हुम्। ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं, शास्त्रिमैं नेरो अरू चिबनाँब्मैंइ खैच्हिजी लसि खीलाइ सैवाब्मुँ, दिलेया सोंरोंर धबै सोगों तसि रेइ खब्मुँ।”
“ङइ बिबर होंबै ताँ क्हेमैंइ छेनले सैंर थेंन्, तलेबिस्याँ म्हिमैंइ ङ म्हिए च्हलाइ म्हिमैंए योर सुम्पिदिवाब्मुँ।”
“मोशाइ म्हि आटिबै क्ल्ह्योर पितलए प्हुरि खैले त्होर च्योसि क्वेल,
“परमेश्वरए छ्वेर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम् बिसि क्हेमैंइ म्हैरिम्, ङए बारेर ग्वाइ पिंबम् परमेश्वरए छ्वे ग।
दिलेया क्हेमैंइ मोशाए फिर क्ह्रोंसेंन्ले बिश्वास लइमुँ बिस्याँ ङए फिरै या बिश्वास लमल। तलेबिस्याँ चइ ङए बारेर प्ह्रिथेंल।
छाबन् भजनसंग्रह ङ्हिंरै या प्ह्रिइमुँ, ‘क्हि ङए च्ह ग, तिंयाँ ङइ क्हि योंइँमुँ।’
छतसि न्ह क्रों मि क्रों तद्, आस्याँ अगमबक्तामैंए कितबर प्ह्रिबै नास तबै ताँमैं क्हेमैंए फिर्न खब्मुँ:
तलेबिस्याँ क्हिजी ङए प्ल्ह क्रोंर्न वाथेंरिब् आरे, धै क्हिजी ह्रोंसए पबित्र म्हिए ज्यु क्राँल् पिंरिब् आरे।
ओंसोंन् ख्रीष्टजी दुःख नोल् त्हुम् बिसि ताँन् अगमबक्तामैंउँइँले परमेश्वरजी बिबै ताँ खीजी छले पूरा लइ।
“च मोशाइन इस्राएलीमैंने बिल, ‘परमेश्वरजी ङ त्हाँब् धोंले क्हेमैंए आघें-अलिमैं न्होंउँइँले क्हेमैंए ल्हागिर अगमबक्ता घ्रि त्हाँब्मुँ।’
यहूदी ठिम तारे तखबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं धों तब आङिं, तारे तखबै क्ह्रोंसेंन्बै छ्याँबै सैमैंए छरि मत्त्रे ग। छतसि बर्ष ह्रोंसे परमेश्वरए मिंर पिंबै ख्रोमैंइ ख्रो पिंबै म्हिमैंए ताँन् पाप ख्रुमिंल् आखाँ।
लिउँइँ तखबै ताँए ग्वाइ पिंबै ल्हागिर परमेश्वरए म्हिमैंए न्होंर मोशा ताँन् भन्दा भर लल् खाँबै केब्छैं मुँल।
चु मल्किसेदेक शालेम बिबै सहरर्बै म्रुँ नेरो ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए मिंर ख्रो पिंबै खेगि मुँल। अब्राहामइ म्रुँमैंलाइ ट्होइ एखमा मेल्किसेदेकइ चने त्होसि आशिक पिंल।
बैरुउँइँबै पबित्र क्ल्ह्यो मुँरिन् समा “ताँन् भन्दा पबित्र क्ल्ह्योर” ह्याबै घ्याँ थोंरिब् आरे बिसि पबित्र प्ल्हजी उँइँमिंइमुँ।
अगमबक्तामैंइ चु खैले तम् खोंयों तम् बिसि क्होल् म्हैरिल। ख्रीष्टजी ल्हें दु:ख नोल् त्हुब्मुँ धै लिउँइँ थेबै मान योंब्मुँ बिसि ओंसोंन् ख्रीष्टए प्ल्हजी चमैंलाइ उँइँमिंल।
स्वर्गदूतइ छबिमा ङ चलाइ फ्योबर पद्खु तइ, दिलेया चइ ङने बिइ, “छ आलद्! ङ परमेश्वरए के लबै दूत मत्त्रे ग। ङज्यै या क्हि नेरो क्हिए अलि-अङाँमैं धोंले येशूए ताँ क्वेंम्। परमेश्वरलाइ मत्त्रे फ्योद्।” तलेबिस्याँ येशूजी पिंबै ग्वाइ अगमबक्तामैंइ पोंइ।