41 छाबै क्वेंलै आखाँबै ताँ म्रोंमा चमैं सैं तोंसि प्लटोयाइ। छतमा “क्हेमैंने चबै सैमैं तोइ मुँवा वा?” बिसि खीजी चमैंने ङ्योएइ।
येशू धबै सोगों तसि मरियम ङाँर म्रोंखइ बिबै बिलेया, चमैंइ चए ताँ आक्वें।
चमैं यरूशलेम एह्यासि चु ताँ अरूमैंने या बिइ, दिलेया खाबज्यै या येशू सिबउँइँले धबै सोगों तखइ बिबै ताँ आक्वें।
च लिउँइँ खीए च्युसे घ्रि चेलामैं चब् चरिमा खी म्रोंखइ। चमैंइ बिश्वास आलब नेरो सारो सैं म्रोंसि खीजी चमैंलाइ बेल्ले हौदिइ। तलेबिस्याँ खी धबै सोगों तखइमुँ बिब्मैंए ताँ चमैंइ आक्वेंमल।
चमैंने च्युगुदे ताँग या मुँल। छतसि परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि येशूजी चेलामैंने चुमिंबर ल्हैदिइ।
दिलेया चेलामैंइ “चु स्योलिबै ताँ ग” ङ्हाँसि च च्हमिरिमैंइ बिबै ताँ आक्वें।
छ बिसि खीजी ह्रोंसए यो प्हले चमैंने उँउँइ।
छबिमा चमैंइ तेबै ताँग घ्रि खीलाइ पिंइ।
छलेन तोगो क्हेमैंलाइ शोक तमुँ। दिलेया ङ धबै क्हेमैंने त्होयुमा क्हेमैंए सैं बेल्ले तोंब्मुँ। धै खाबज्यै क्हेमैंलाइ सैं आतोंल् लल् खाँरिब् आरे।
येशूजी चमैंने “ओ कोलोमैं, क्हेमैंइ ताँग क्हाइ वा?” बिमा “घ्रि या आस्याइमुँ!” बिसि चमैंइ बिइ।
चइ पत्रुसए कै ङो सेसि सैं तोंदै म्रा आथोंल्ले न्होंर न्हेह्यासि बिइ, “पत्रुस म्राए बैरु रारिइमुँ!”