25 च लिउँइँ येशूजी चमैंने बिइ, “ओ, ताँ आक्होबै आम्हादुमैं! क्हेमैंए सैं खैले छले आक्होब् तयाल? अगमबक्तामैंइ बिबै ताँमैं तिफुँइ आक्वें वा!
परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिब् धोंले म्हिए च्ह सिलन् त्हुम्, दिलेया म्हिए च्ह क्हाल् पिंबै म्हिलाइ धिक्कार मुँ। च म्हि आफिस्याँ चए ल्हागिरि छ्याँब तमल।”
च लिउँइँ खीए च्युसे घ्रि चेलामैं चब् चरिमा खी म्रोंखइ। चमैंइ बिश्वास आलब नेरो सारो सैं म्रोंसि खीजी चमैंलाइ बेल्ले हौदिइ। तलेबिस्याँ खी धबै सोगों तखइमुँ बिब्मैंए ताँ चमैंइ आक्वेंमल।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंज्यै या अझै आक्होइमुँ वा? सुँउँइँले म्हिए फो न्होंर होंबै सैइ पापर च्होल् आखाँ बिसि क्हेमैइ आसेइमुँ वा?
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “च्या, क्हेमैं कति बिश्वास आलबै म्हिमैं मुँन! ङ क्हेमैंने कति समा टिल् त्हुम्? ङइ क्हेमैं खोंयों समा सैदिल् त्हुम्? च कोलो ङ ङाँर पउ।”
चमैंए ताँ थेसि ङिए को-कोइ थुमैं छगोंर ङ्ह्योबर ह्यामा च्हमिरिमैंइ खै बिल छाबन् म्रोंइ। दिलेया येशू बिस्याँ आम्रों।”
“परमेश्वरए छ्वेर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम् बिसि क्हेमैंइ म्हैरिम्, ङए बारेर ग्वाइ पिंबम् परमेश्वरए छ्वे ग।
तलेबिस्याँ ङइ योंबै ताँन् भन्दा थेबै सै ङइ क्हेमैंलाइ पिंइमुँ। च थेबै सै चुन् ग: परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिब् धोंले ङ्योए पाप त्होमिंबै ल्हागिर येशू ख्रीष्ट सिमिंइ।