19 “तो ताँ जा?” बिसि येशूजी चमैंने ङ्योएमा चमैंइ बिइ, “नासरतथें येशूए बारेर्बै ताँ खी अगमबक्ता मुँल, खीजी परमेश्वर नेरो म्हिमैंए उँइँरि शक्ति मुँबै के लसि छ्याँबै ताँमैं लोमिंमल।
येशूने मुँबै हुलइ बिइ, “चु गालील ह्युलर्बै नासरतउँइँले खबै अगमबक्ता येशू ग।”
“ओ नासरतर्बै येशू, क्हिजी ङि तो लल् म्हैल? ङि सैबर खल् वा? क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै पबित्र म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ।”
चमैं न्होंरि क्लेओपास बिबै म्हिइ येशूने बिइ, “यरूशलेम स्युरै खसेया तिंयाँ प्हँनाँ चर तो तरिइमुँ बिब क्हिइ आसे वा?”
छाबै के म्रोंसि ताँन् म्हिमैं बेल्ले ङ्हिंयाँइ, धै “परमेश्वर बेल्ले थेब नेरो छ्याँब् मुँन! ङ्योए म्हाँजोर थेबै अगमबक्ता युइमुँ! खी ह्रोंसए म्हिमैं जोगेमिंबर युइमुँ,” बिइ।
च म्हुँइँसर येशू ङाँर खसि खीने बिइ, “ओ गुरु, क्हि परमेश्वरउँइँले युबै लोमिंबै म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी आल्होमिंस्याँ क्हिइ लब् धों तबै चु औदिबै चिनुमैं खाबज्यै लल् आखाँ।”
च च्हमिरिइ खीने बिइ, “अँ, क्हि अगमबक्ता मुँन बिब ङइ था सेइ।
खीजी लबै छाबै औदिबै चिनु म्रोंसि च म्हिमैंइ “ह्युलर युल् त्हुबै अगमबक्ता क्ह्रोंसेंन चुन् मुँन,” बिइ।
चमैंइ चने बिइ, “क्हि या गालीलथें वा? परमेश्वरए छ्वे म्हैसि छेनाले खेद्। गालीलउँइँले अगमबक्ता आख बिसि क्हिइ सेब्मुँ।”
परमेश्वरजी नासरतथें येशूलाइ पबित्र प्ल्ह नेरो शक्तिजी प्लिंमिंसि खीजी छ्याँबै केमैं लदै, दुष्टइ ह्रुगुदिब्मैं सल् लमिंदै प्रइ, तलेबिस्याँ परमेश्वर खीने बालु मुँल।
“ओ इस्राएलीमैं, चु ताँ थेद्, नासरतथें येशू परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हि मुँन बिब क्हेमैंइ सेरिगे नेरो क्होरिगे बिसि परमेश्वरजी येशूउँइँले शक्तिए केमैं, प्लेटोयाबै केमैं, नेरो चिनुमैं उँइँमिंसि क्हेमैंए म्हाँजोरि प्रमाण पिंल् खाँइमुँ। खीजी चु केमैं लब क्हेमैंइ सेइमुँ।
धै मोशाइ मिश्रीमैंए तोन्दोंरि ज्ञानमैं लोइ। छतमा मोशा पोंल् ह्रब नेरो छ्याँबै के लबै म्हि तइ।