34 च्हमा येशूजी बिइ, “ओ आबा, चुमैं क्षमा लमिंन्, तलेबिस्याँ चुमैंइ तो लरिइमुँ बिब था आसे।” दिलेया सिपाइमैंइ येशूए क्वें चिट्ठा झोंसि खेंमैंए न्होंरि चुइ।
‘क्हेमैंइ योसेफने गार आम्हाँदिल्ले ङिइ क्हिने लबै आछ्याँबै केए ल्हागिर क्हिए आघेंमैं क्षमा लद्।’ तारे यो छ्युँ लमुँ, गार आम्हाँदिल्ले ङि क्हिए आबाए परमेश्वरए केब्छैंमैंए आछ्याँबै के क्षमा लमिंन् बिद्।” चु ताँ थेसि योसेफ क्रोइ।
चिट्टा झोंसि चमैंइ ङए क्वें खें-खेंमैंए न्होंर चुम्।
च त्हेर्न येशूजी प्राथना लसि “ओ आबा, स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै क्ल्हे, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंम्, तलेबिस्याँ ज्ञान बुद्धि मुँ बिसि ह्रब्-सेब् प्हैंब्मैंउँइँले क्हिजी चु ताँमैं लोथेंइ। दिलेया कोलोमैं धों तबै तोइ आसेबै म्हिमैंलाइ क्हिजी चु ताँ क्होल् लमिंइ।
ओ आबा, क्हिजी छान् लब छ्याँब ङ्हाँइ।”
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ह्रोंसए शत्तुरमैं म्हाँया लद्, धै क्हेमैंलाइ ह्रुगुदिबै म्हिमैंए ल्हागिर प्राथना लसि परमेश्वरने आशिक ह्रिमिंन्।
झाइले चमैंइ येशूए यो प्हलेर काँटि क्योसि क्रूसर च्योवाइ, धै येशूए क्वेंमैं चिट्ठा झोंसि चमैंइ चुइ।
“ओ आबा, क्हिए इच्छा मुँस्याँ ङ ङाँइँले चु दुःख स्योमिंन्। दिलेया ङए इच्छा आङिं, क्हिए इच्छा पूरा तरिगे।”
“ङ चमैंए ल्हागिर प्राथना लमुँ। ह्युलर्बै म्हिमैंए ल्हागिर प्राथना आल, दिलेया क्हिजी ङने पिंबै म्हिमैंए ल्हागिर ङ प्राथना लमुँ, तलेबिस्याँ चमैं क्हिलन् ग।
येशूजी बिइ, “परमेश्वरजी आपिंस्याँ क्हिला ङए फिर तोइ हग आतमल। छतसि ङलाइ क्हिए योर पिंवाबै म्हिए फिर पापए छ्याब् झन् ल्हें तब्मुँ।”
दिलेया पावलइ थेबै कैले “छ आलद्! ङि ताँन् चुर्न मुँ।” बिइ।
“ओ आघें अलिमैं, क्हेमैं नेरो क्हेमैंए चिबनाँब्मैंइ येशू खाब् जा बिब् आसेसि खीलाइ सैइ बिब ङइ सेइमुँ।
झाइले चइ च्हि तुँसि थेबै कैले ओरसि बिइ, “ओ प्रभु, चु पापए छ्याब चुमैंए फिर आल्हैदिरिगे।” च्हौ बिसि चइ सो पिवाइ।
छलेन क्हेमैंए फिर दुःख पिंब्मैंलाइ सराप आपिंन्, बरु चमैंए ल्हागिर परमेश्वरने आशिक ह्रिमिंन्।
चु ह्युलर ग्याल्स लब्मैंइ चु ताँ आक्होल। चमैंइ चु ताँ क्होस्याँ ताँन् भन्दा थेबै प्रभुलाइ क्रूसर आच्योवामल।
चब-थुँबै ल्हागिर ङिइ ह्रोंसइन बेल्ले दुःख लमुँ। म्हिमैंइ ङिए फिर सराप झोंलेया ङिइ चमैंए फिर आशिकन् पिंमुँ। म्हिमैंइ ङिने खैन् ललेया ङि सैदिम्।
ओंसों ङइ खीए बिरोधर आछ्याँबै केमैं लसि खीलाइ बेल्ले ह्रुगुदिइ। तलेबिस्याँ च त्हेर ङइ खीए फिर बिश्वास आलल छतसि ङइ तो लरिइमुँ बिसि ङइ था आसेल, दिलेया परमेश्वरए ल्हयो ङइ योंइ।
अरूइ क्हेमैंए न्होह्रों ललेया क्हेमैंइ चमैंए न्होह्रों आलद्, अरूइ क्हेमैंए फिर गाल् केलेया क्हेमैंइ गाल् आकेद्। बरु आशिक पिंन्, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ आशिक योंरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ हुइब् ग।