22 दिलेया पिलातसइ सोंखेबै लारै या बिइ, “तले? चु म्हिजी आछ्याँबै के तो लइमुँ? चुलाइ सैवाबै सजैं पिंबै कारण ङइ तोइ आयोंइमुँ। छतसि चु कोर्राइ मत्त्रे प्रुसि पिमिंम्।”
बिइ, “चु म्हिजी म्हिमैं भाँडिवाइ बिसि क्हेमैंइ चुलाइ ङ ङाँर पखइ। तोगो क्हेमैंए उँइँर्न ङ्युँलु च्युलु लमा क्हेमैंइ चुए फिर ल्हैदिबै छ्याब् ङइ तोइ आयों।
छतसि ङइ चु कोर्राइ प्रुसि पिमिंम्।”
हुलइ छ बिलेया पिलातसइ येशूलाइ पिदा ङ्हाँसि “चुलाइ पिवाले बिसि” धबै चमैंने ताँ लइ।
दिलेया “चलाइ क्रूसर च्योवाद्! क्रूसर च्योवाद्!” बिदै चमै ओरइ।
दिलेया चमैं झन् बेल्ले थेबै कैले “चलाइ क्रूसर च्योवालन् त्हुम् बिदै ओरइ।” लिउँइँ पिलातसइ चर मुँबै म्हिमैंइ बिब् धोंन् लल् त्हुइ।
“ङइ चु म्हिने तोइ दोष आयों बिसि ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो चर मुँबै हुलने पिलातसइ,” बिइ।
दिलेया तोइ खोट नेरो तोइ छ्याब् आरेबै क्यु झज धों तसि ख्रीष्टजी को पिंसि क्हेमैंलाइ खामिंइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्योलाइ परमेश्वर ङाँर बोबर ख्रीष्टै या पापिमैंए ल्हागिर तिल सिमिंइ। पापिमैंए ल्हागिर खीजी दु:ख योंइ। दिलेया म्हिमैंइ खीलाइ सैवालेया प्ल्हए शक्तिजी खीलाइ सोगों लमिंइ।