19 च बारब्बा सहरर आछ्याँबै के लसि म्हि सैबै केसर झेलर च्युथेंल।
च त्हेर रोमी म्रुँए बिरोधर राब्मैं झेलर मुँल। चमैंइ प्होंब् नेब् लसि म्हिमैं सैल। चमैं न्होंरि बरब्बा बिबै म्हि घ्रि मुँल।
दिलेया म्हिए हुलइ थेबै कैले “चु आङिं! ङिए ल्हागिर बारब्बा पिमिंन् बिसि ओरइ।”
“चुइ ‘रोमी म्रुँलाइ बालि फोल् आत्हु,’ बिम्, धबै ‘ङ ख्रीष्ट म्रुँ ग,’ बिसि चुइ ङ्योए म्हिमैं भाँडिवाइ,” बिसि चमैंइ येशूए फिर छ्याब् ल्हैदिबर होंइ।
हुलइ छ बिलेया पिलातसइ येशूलाइ पिदा ङ्हाँसि “चुलाइ पिवाले बिसि” धबै चमैंने ताँ लइ।
दिलेया चमैंइ बेल्ले सारले ओरदै बिइ, “चुजी ताँन् यहूदीया नेरो गालील ह्युलउँइँले किंसि तोगो चु यरूशलेम सहर समन् खीए ताँ लोमिंसि भाँडिरिइमुँ।”
क्हि च मिश्रथें आङिं वा? चइ ओंसों प्होंगि कैगि लसि हजार प्लि प्होंगि लब्मैं क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर बोयाल।”
क्हेमैंइ पबित्र नेरो छ्याब आरेबै म्हिलाइ पिल् आपिंसि खीए क्ल्ह्योर म्हि-सैलाइ पिमिंन् बिइ।