40 च क्ल्ह्योर फेखसि येशूजी चेलामैंने बिइ, “क्हेमैं ङोर आफेरिगे बिसि प्राथना लरिद्।”
क्हिजी फैबै बाछाइ बिब् धोंलेन् ङलाइ ठिक घ्याँर डोरेमिंन्, तोइ सैज्यै या ङलाइ पापर च्होवाल् आखाँरिगे।
क्हिजी प्रद् बिबै घ्याँर ङए प्हलेइ भोंन्ले म्हैमुँ, धै ङए प्हले आप्लेइमुँ।
क्हिए केब्छैंइ ह्रना-ह्रन् पाप केमैं लल् आपिंन्? च सैमैंइ ङलाइ पापर च्होवाल् आखाँरिगे, छ लस्याँ ङ क्हिए उँइँर छ्याब् आरेब तब्मुँ, धै थेबै अपराधउँइँले जोगेसि ङ दोष आरेब् तब्मुँ।
ङिलाइ पापर च्होल् आपिंनु, दुष्टउँइँले जोगेमिंनु। [तलेबिस्याँ ग्याल्स, शक्ति नेरो थेबै मान खोंयोंइ बिले क्हिलन् ग। आमेन।]
ङिए पाप क्षमा लमिंनु, तलेबिस्याँ ङिए फिर आछ्याँबै के लब्मैंलाइ ङिज्यै या ङि क्षमा लम्। ङि सैदिल् आखाँबै जाँजर च्होंल् आपिंनु।’”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं तले रोरिल? रेद्, पापर आच्होरिगे बिसि प्राथना लद्।”
ताँन् सै नुयाबै त्हे तखइमुँ। छतसि प्राथना लल् खाँरिगे बिसि छ्याँबै सैं प्ह्यासि न्ह क्रों मि क्रों तरिद्।
पृथ्बीर्बै ताँन् म्हिलाइ जाँच लबर दुःख तबै त्हे खब्मुँ। दिलेया ङइ ‘ढुक्कले सैदिद्’ बिमा क्हेमैंइ ङिंइ, छतसि च जाँच लबै त्हेर खबै दु:खउँइँले ङइ क्हेमैंलाइ जोगेमिंस्यो।