36 येशूजी बिइ, “दिलेया तारेपिरु ‘मुइ मुँब्मैंइ मुइ किंन्, झोला मुँब्मैंइ झोला नोद्’, झाइले ‘सेलाँ आरेब्मैंइ ह्रोंसए बखु चुँसि सेलाँ किंरिगे।’
क्हेमैं ह्यामा झोला, फेर्दिबै क्वें, जुत्ता आबोद्, प्हरे या आछेद्, तलेबिस्याँ म्रोंमैंइ चब्-थुँब् योंल् त्हुम्।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ क्हेमैं मुइ, झोला, जुत्ता तोइ आबोल्ले कुलमा क्हेमैंलाइ तोइ सैलेया खाँचो तल् वा?” चमैंइ “अहँ, तोइ सैलेया खाँचो आत,” बिइ।
ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘खी अपराधिमैं धोंबन् तइ’ बिसि प्ह्रिबै ताँ ङए छ्हर पूरा तलन् त्हुम्। क्ह्रोंसेंन ङए बारेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तसिन् मुँ।”
दिलेया सेलाँए बारेर्बै ताँ तिफुँइ आक्होसि चेलामैंइ बिइ, “ओ प्रभु, ङ्ह्योत्ति! चुर सेलाँ ङ्हिं मुँ।” छबिमा येशूजी “तइ! मुँरिगे,” बिइ।
केब्छैं ह्रोंसए क्ल्हे भन्दा थेब् आत बिसि ङइ क्हेमैंने बिबै ताँ मैंन्। म्हिमैंइ ङ ह्रुगुदिइ बिस्याँ क्हेमैंलाज्यै या ह्रुगुदिब्मुँ। चमैंइ ङए ताँ ङिंइ बिस्याँ क्हेमैंए ताँ या ङिंब्मुँ।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
तलेबिस्याँ “ङ्योइ प्रभु येशूए फिर बिश्वास लबइले दुःख सैदिल् त्हुम्” बिसि ङिइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल। छाबै दुःख क्ह्रोंसेंन तब क्हेमैंज्यै सेइमुँ।
येशू ख्रीष्टजी खैले दुःख नोल, छलेन क्हेमैंज्यै या दुःख नोल् त्हुलेया नोम् बिबै सैं लद्। तलेबिस्याँ ज्युर दुःख नोबै म्हिमैंइ पाप लब पिवाम्।