16 तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, परमेश्वरए सैंर मैंब् धों आतन् समा तारे ङइ चु भोज धबै चरिब आरे।”
धिं क्ल्हे एखमा केब्छैंमैं तयार तसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिरिब स्यास्याँ क्ल्हे सैं तोंसि केब्छैंमैंइ स्याबासि योंब्मुँ। क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, धिं क्ल्हेइ ह्रोंसए केब्छैंमैं प्ह्रेंमैं धोंले टिबै सै तिमिंसि चबै सैं चल् पिंम्।
चु ताँ थेसि येशूने बालु चबर टिब्मैं न्होंर्बै म्हि घ्रिइ खीने बिइ, “परमेश्वरए ग्याल्सर्बै भत्यार चल् योंब्मैं ङ्हो सब्मैं ग!”
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ दुःख नोब् भन्दा ओंसों क्हेमैंने बालु दुःखने फ्रेबै चाडए भोज चबै सैं मुँ।
तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, परमेश्वरजी खन्तोंदोंन् ग्याल्स आलन् समा ङइ अँगुरए खु धबै थुरिब् आरे।”
झाइले क्हेमैं या ङए ग्याल्सर ङने बालु चल् योंब्मुँ, थुँल् योंब्मुँ। धै राजगद्दिर क्हुँसि इस्राएलर्बै च्युसे ङ्हिं कुलए निसाफ लब्मुँ।”
नास तयाबै चबै सैए ल्हागिर दुःख आलद्, बरु खोंयोंइ बिलै सोरिल् योंबै चबै सैए ल्हागिर दुःख लद्। चु खोंयोंन् बिलै सोल् योंबै क्हें म्हिए च्ह ङइ क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैं खोंयोंन् बिलै सोरिगे बिसि परमेश्वर आबाजी ङलाइ त्हाँसि कुल्मिंब् ग।”
ताँन् म्हिमैं ङाँर खी आम्रोंखा, दिलेया खी ङि ङाँर मत्त्रे, तलिबिस्याँ खी सिसि धबै सोगों तबै लिउँइँ ङिइ खीने बालुन् चब-थुँब लइ। चु ताँए ग्वाइ पिंबर परमेश्वरजी ओंसों ओंनोंन् ङिलाइ त्हाँल।
च लिउँइँ स्वर्गदूतइ ङने बिइ, “चु ताँ प्ह्रिद्: क्यु च्हजए ब्ह्याए न्हिम्तोर हुइब्मैं ङ्हो सब्मैं ग।” स्वर्गदूतइ धबै बिइ, “परमेश्वरजी बिबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं चुमैंन् ग।”