11 झाइले च धिं क्ल्हेने ‘ङइ ह्रोंसए चेलामैंने दुःखने फ्रेबै चाडए भोज चबै कोठा खनिर जा? बिसि गुरुजी क्हिने ङ्योएमुँ,’ बिद्।
खाबज्यै क्हेमैंने तोइ बिस्याँ, ‘प्रभुए ल्हागिरि चुमैं चैदिइमुँ’ बिद्। छ बिबै तोदोंन् च म्हिइ चमैं कुल्मिंब्मुँ।”
झाइले च म्हि होंबै धिंए क्ल्हेने छ बिद्, ‘ङए चेलामैंने बालु दुःखने फ्रेबै चाडए भोज चबै कोठा खनिर जा? बिसि गुरुजी ङ्योएइमुँ।’
चलाइ पिमा ‘तले पिल?’ बिसि खाबज्यै ङ्योस्याँ ‘प्रभुए ल्हागिर चैदिइमुँ,’ बिद्।”
चमैंइ गधाए क्ल्हेने बिइ, “चु प्रभुए ल्हागिर चैदिइमुँ।”
येशू चर फेखसि ताइ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ जखायस, युना क्युरु तयु, तलेबिस्याँ ङ तिंयाँ क्हिए धिंर बास टिल् त्हुइमुँ।”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं सहरर फेमा क्युए गौरि नोबै च्हमिरि घ्रि क्हेमैंने त्होब्मुँ। चए लिलिन् च होंबै धिंर्न ह्याद्।
छले ङ्योएमा चइ क्हेमैं फितलर्बै छेनाले सजेथेंबै कोठा उँइँमिंब्मुँ। चर्न क्हेमैंइ भोजए तौदु लद्।”
च्हौ बिसि मार्था धिंर एह्यासि मरियमलाइ हुइसि खाबज्यै आथल्ले “गुरु फेखइमुँ, खीजी क्हि हुइरिमुँ,” बिइ।
थेद्, ङ म्रार रासि हुइमुँ। खाबज्यै या ङए कै थेसि म्रा थोंस्याँ ङ न्होंर खब्मुँ, धै चने बालु चब्मुँ, चै या ङने बालुन् चब्मुँ।