17 क्हेमैंइ ङए मिं किंबइले ताँन् म्हिमैंइ क्हेमैं हेल लब्मुँ।
क्हेमैंइ ङए मिं किंबइले ताँन् म्हिमैंइ क्हेमैं हेल लब्मुँ। दिलेया सैदिसि लिउँइँ समा बिश्वासर भोंब् तेरिब्मैं परमेश्वरजी जोगेमिंब्मुँ।
“च त्हेर म्हिमैंइ क्हेमैं दुःख योंरिगे बिसि क्हासि दुष्टमैंए योर पिंवाब्मुँ, धै चमैंइ क्हेमैं सैवाब्मुँ। क्हेमैंइ ङए ताँ क्वेंइ बिसि ताँन् म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ हेल लब्मुँ।
“क्हेमैं ङए लिलि प्रबइले म्हिमैंइ क्हेमैं स्यारब, ह्रुगुदिब, क्हेमैंए बिरोधर स्योलिबै ताँमैं पोंइ बिस्याँ क्हेमैंइ आशिक योंब्मुँ।
ङए फिर बिश्वास लब्मैं तबइले ताँनइ क्हेमैं हेल् लब्मुँ। दिलेया लिउँइँ समा दुःख सैदिसि ढुक्कले टिब्मैं जोगेल् योंब्मुँ।
ह्रोंसए आबा-आमा, आघें-अलिमैं, ह्रोंसए थुमैं नेरो ह्रजे-म्हजेमैंज्यै क्हेमैं शत्तुरमैंए योर पिंवाब्मुँ, झाइले क्हेमैंए न्होंरि को-कोइ चमैंइ सैवाब्मुँ।
दिलेया क्हेमैंए क्र प्हो घ्रि या नास तरिब् आरे।
“म्हिए च्हए फिर क्हेमैंइ बिश्वास लबइले म्हिमैंइ हेल लसि खेंमैंउँइँले स्यो लावाब्मुँ, धै क्हेमैं फिर आछ्याँबै ताँमैं पोंसि क्हेमैंए बिल्लि लब्मुँ, धै दुष्ट म्हिमैं धों ङ्हाँसि म्हि आच्हिन् लब्मुँ। छ ललेया क्हेमैंइ आशिक योंब्मुँ।
क्हेमैं चु ह्युलर्बै आङिं, क्हेमैं चु ह्युलर्बै ङिंस्याँम् ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्हेमैं ह्रोंसल धों ङ्हाँसि म्हाँया लमल। ङइ क्हेमैं चु ह्युलउँइँले त्हाँइ। छतसि ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ हेल लम्।
क्हेमैंइ ङए मिं किंसेरो म्हिमैंइ चु तोन्दोंरि दुःख क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। तलेबिस्याँ चमैंइ ङ कुल्मिंबै आबा ङो आसे।
ङइ चमैंलाइ क्हिए ताँ लोमिंइ। ङ ह्युलर्बै आङिंब् धोंले चमैं या चु ह्युलर्बै आङिं। छतसि चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ चमैं हेल् लम्।
चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ हेल् आल, दिलेया ङलाइमि हेल् लम्, तलेबिस्याँ चमैंइ लबै केमैं आछ्याँब मुँ बिसि ङइ बिमिंम्।
ङए मिंर बिश्वास लमा चइ कति थेबै दुःख नोल् त्हुम् बिब ङइ चने उँइँमिंब्मुँ।”
छतसि ख्रीष्टए मिं थेब् तरिगे बिसि ङ आखाँ आथुलेया, म्हिमैंइ ङलाइ प्ह्रलेया, सैदिलै आखाँबै दुःख तलेया ङ सन्दोक तम्, तलेबिस्याँ आभोंबै त्हेरै या ङ बेल्ले भोंब् तम्।
सिसि ह्याल् त्हुबै ङिए ज्युउँइँले या अरूमैंइ येशूजी थोबै छ्ह म्रोंरिगे बिसि ङि सोगों मुँमा खोंयोंन् बिलै येशूए ल्हागिर कालए सुँर्न फेनेम्।
ङिइ ह्रोंसए ताँ आबि, दिलेया येशूए ल्हागिर ङि क्हेमैंए केब्छैंमैं धोंन् तसि येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग बिबै ताँ ङि बिप्रम्।
क्हेमैंइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब मत्त्रे आङिं, खीए ल्हागिर दुःख नोसि खीए सेवा लबर दयाम्हाँया योंइमुँ।
क्हेमैंइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले म्हिमैंइ क्हेमैंए आब्रु वास्याँ सैं तोंन्, तलेबिस्याँ छाबै त्हेर ताँन् भन्दा थेबै मान मुँबै परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह क्हेमैंने तब्मुँ।
क्हेमैंइ ङए फिर बिश्वास लबइले कति थेबै दुःख तलेया सैदिसि टिइमुँ, झाइले ङए घ्याँर प्रबर आनारइमुँ।