6 ‘म्हिउँइँले’ बिले बिस्याँ चुर्बै म्हिमैं ताँनइ ङ्यो युँमाइ प्रिंसि सैवाब्मुँ, तलेबिस्याँ यूहन्ना अगमबक्ता ग बिसि चमैंइ क्वेंम्।”
बित्ति, क्हेमैं क्ह्रोंसेंन् तो ङ्ह्योबर ह्याल? अगमबक्ता ङ्ह्योबर ह्याल् वा? ओं, ङ क्ह्रोंसेंन क्हेमैंने बिमुँ, अगमबक्ता भन्दा थेबै म्हि घ्रि क्हेमैंइ म्रोंइमुँ,
छतसि हेरोदइ यूहन्ना सैबै सैं ललेया चर्बै यहूदी म्हिमैं म्रोंसि ङ्हिंमल। तलेबिस्याँ “यूहन्ना अगमबक्ता ग,” बिसि चमैंइ म्हाँदिमल।
दिलेया ‘म्हिमैंउँइँले’ बिले बिस्याँ म्हिमैंइ तोइ लम् उ बिसि ङ्हिंल् त्हुइमुँ। तलेबिस्याँ यूहन्ना अगमबक्ता ग बिसि ताँन् म्हिमैंइ म्हाँदिम्।”
छतसि चमैंइ येशूलाइ क्हाल् म्हैइ, दिलेया चमैं म्हिए हुल म्रोंसि ङ्हिंइ। तलेबिस्याँ म्हिमैंइ “येशू अगमबक्ता ग,” बिसि मैंमल।
दिलेया चमैंइ बिइ, “चाडए त्हेर क्हाब आत। ङ्योइ छ लस्याँ म्हिमैं खैला-बैला तब्मुँ।”
खीजी बिबै अहान् खेंमैंए बिरोधर बिब् ग, बिसि चमैंइ क्होइ। छतसि यहूदी चिबनाँब्मैंइ येशू क्हाबै सैं लइ। दिलेया म्हिए हुल म्रोंसि चमैं ङ्हिंबइले येशूलाइ वाथेंसि ह्रोंसए घ्याँ क्हाइ।
ओ ङए च्ह, क्हि ताँन् भन्दा थेबै अगमबक्ता तब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँए ओंसों ह्यासि खीए ल्हागिर क्हिइ घ्याँ छ्याब्मुँ।
चु ताँ थेसि चमैं खें-खेंमैंए न्होंरि छलफल लबर होंइ, “ङ्योइ खै बिब? ‘परमेश्वरउँइँले’ बिइ बिस्याँ क्हेमैंइ ‘तले यूहन्नाए ताँ आक्वेंल?’ बिसि चइ बिब्मुँ।
छतसि चमैंइ येशूने बिइ, “तुसि, खनिउँइँले योंइ? ङिइ आसे।”
दिलेया फरिसीमैं नेरो परमेश्वरए छ्वे लोमिंब्मैंइ बिस्याँ परमेश्वरजी ह्रोंस ङाँर खबै ल्हागिर बनेबै घ्याँ केर आफेब् ङ्हाँसि यूहन्नाउँइँले क्युर प्लुँसि बप्तिस्मा आकिंल।
ल्हें म्हिमैं खी ङाँर खसि खें-खेंमैं न्होंर्न बिइ, “यूहन्नाइ औदिबै चिनुमैं तोइ आल, दिलेया यूहन्नाइ चु म्हिए बारेर बिबै ताँमैं क्ह्रोंसेंन मुँन।”
चु ताँ थेसि कप्तान नेरो चए सिपाइमैं ह्यासि चमैंलाइ क्हासि खैच्हिजी आलल्ले छेनाले पखइ, तलेबिस्याँ म्हिमैंइ खेंमैं युँमाइ प्रिंम् उ ङ्हाँसि चमैं ङ्हिंयाँइ।