39 खीए ताँ थेसि को-कोइ शास्त्रिमैंइ बिइ, “ओ गुरु, क्हिइ ठिकन् बिइ।”
याहवेह सियाबै म्हिमैंए परमेश्वर आङिं, सोगों तब्मैंए परमेश्वर ग, तलेबिस्याँ खीए ल्हागिर ताँन् म्हि सोगों मुँ।”
च लिउँइँ खाबज्यै या खीने तोइ ताँ या ङ्योएबै आँट लल् आखाँ।
चर थेबै खैला-बैला तमा फरिसीमैं न्होंर्बै को-कोइ शास्त्रिमैंइ रेसि “चु म्हिने ङिइ तोइ दोष आयों। प्ल्ह नेरो स्वर्गदूतइ चुने पोंइ बिस्याँ तो तइ दि?” बिइ।