23 दिलेया खीए सैं किंबर चमैंइ छले ताँ ङ्योएब् ग बिब् सेसि येशूजी चमैंने बिइ,
चर ङइ लबै केमैं क्हेमैंए खेमैंइ म्रोंसे या चमैंइ ङए जाँच लइ।
को-कोइ फरिसीमैं नेरो सदुकीमैं येशू ङाँर खसि खीए जाँच लबर “क्हि परमेश्वरउँइँले युब् ग बिस्याँ स्वर्गर्बै औदिबै चिनु घ्रि लसि उँइँन्,” बिइ।
दिलेया येशूजी चमैंए सैंर्बै आछ्याँबै ताँ सेसि चमैंने बिइ, “ओ फिब्लो पार्दिब्मैं, क्हेमैंइ तले ङए जाँच लल् म्हैल?
येशूजी बिबै ताँमैंउँइँले खीलाइ फसेदिसि रोमी क्रथेए योर पिंवाबै दाउ चमैंइ ङ्ह्योरिल। छतसि छ्याँबै के लब्मैं धों ब्योंबै म्हिमैं छैं लबर चमैंइ येशू ङाँर कुलइ।
छतसि ङिलाइ बिमिंन्दि। ङिंइ रोमी कैसर म्रुँलाइ बालि फोल् त्हुम् उ आत्हु?”
“खोइ ङने मुइ घ्रि उँइँन्दि। च मुइर खाबै नक्सा नेरो मिं छाप्दिइमुँ?” चमैंइ बिइ, “कैसर म्रुँए मिं नेरो नक्सा मुँ।”
दिलेया येशूजी चमैंए सैंर्बै ताँ था सेसि बिइ, “क्हेमैं ह्रोंसए सैंर तले छाबै ताँ मैंरिल?
दिलेया येशूजी चमैंए सैं न्होंर्बै ताँ क्होसि यो कारयाबै म्हिने “रेसि चुर खो,” बिमा च म्हि रेसि राइ।
“ओ दियाबलसए च्ह! क्हि ताँन् छ्याँबै केमैंए शत्तुर, ताँन् दुष्ट सैमैंइ प्लिंब नेरो स्योर तेब! क्हि प्रभुए सोजो घ्याँ खेदा-ख्योदे लब खोंयोंन् बिलै आपि वा?
झाइले चमैं न्होंरि को-कोइ प्रभुए जाँच लब् धोंले ङ्योइ प्रभुए जाँच लल् आत। प्रभुए जाँच लबइले चमैंलाइ प्हुरिइ नास लवाइ।
तलेबिस्याँ चु ह्युलउँइँले खबै बुद्धि परमेश्वरए उँइँर बुद्धि आरेब् धोंन् तब् ग। परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “बुद्धि मुँब् प्हैंब्मैंलाइ चमैंइ स्योर तेसि के लरिबै त्हेर्न खीजी क्हावाब्मुँ।”
धै ङ्यो कोलोमैं धों तरिब् आरे। म्हिमैंइ स्योर तेसि स्यो स्योबै ताँ लोमिंन बिलेया ङ्योइ च्हैब् मैंब् लल् खाँसि सैं ङ्हिं तरिब् आरे। च म्हिमैंइ लुसि स्योलिबै ताँ लोमिंलेया ङ्योइ क्वेंरिब् आरे।
परमेश्वरए उँइँरि तो सै या लोल् आखाँ। ताँन् सै परमेश्वरजी म्रोंल् खाँम्, छतसि ङ्योइ लबै केए हिसाब खीलाइन पिंल् त्हुम्।