20 येशूजी बिबै ताँमैंउँइँले खीलाइ फसेदिसि रोमी क्रथेए योर पिंवाबै दाउ चमैंइ ङ्ह्योरिल। छतसि छ्याँबै के लब्मैं धों ब्योंबै म्हिमैं छैं लबर चमैंइ येशू ङाँर कुलइ।
ङलाइ सैल् म्हैब्मैंइ ङ सैबै ल्हागिर ङो चुम्; ङए न्होह्रों लल् म्हैब्मैंइ ङलाइ सैबै मत लम्। छले चमैं खोंयोंन् बिलै ङए बिरोधर जाल रोरिम्।
“क्हिजी लबै केमैं औदिले छ्याँब मुँ!” बिसि परमेश्वरने बिद्। “क्हिए शक्ति बेल्ले थेब् मुँ, छतसि क्हिए शत्तुरमैं ङ्हिंसि क्हिए उँइँर कुरम्।
याहवेहलाइ तो धोंइ आङ्हाँब्मैं खी म्रोंसि ङ्हिंमल, दिलेया चमैंइ खोंयोंन् बिलै दण्ड योंरिल् त्हुमल।
झाइले चमैंइ खीलाइ फैसि रोमी क्रथे पिलातस ङाँर बोसि पिंवाइ।
“के लल् आतबै प्रिबै त्हिंइरै येशूजी च म्हि सल् लमिंम् उ?” बिसि छ्याब् ल्हैदिबै सैंले को-कोइ म्हिमैं येशूए छैं लरिल।
“येशूजी ताँ पोंमा खनिज्यै गल्ति स्यासि ताँ क्हाल् योंम् उ?” बिसि चमैंइ दाउ ङ्ह्योबर होंइ।
चमैंइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, क्हिइ छ्याँबै ताँ पोंमुँ धै खाबलाज्यै या आफेलल्ले परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेनाले लोमिंम् बिसि ङिइ सेइमुँ।
छबिमा म्हिमैंए उँइँर चमैंइ येशूए ताँ क्हाबै क्ल्ह्यो आयों। बरु येशूजी बिबै ताँ थेसि चमैं प्लेटोयासि तोइ आबिल्ले टिइ।
लोब लसि चमैंइ स्योलिबै ताँमैं पार्दिसि क्हेमैंउँइँलेन् फायदा किंब्मुँ। छतसि ओंसों ओनोंन् चमैंए ल्हागिर परमेश्वरजी दण्ड तोक्दिथेंइमुँ। चमैंए नास तबै त्हे तबर होंइमुँ।