17 येशूजी चमैं ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “छ बिस्याँ छ्वेर प्ह्रिबै चु ताँए मतलब तो जा? ‘गारा झोंब्मैंइ केर आफे बिसि भ्योंवाबै युँमान् तेंर्बै क्र युँमा तइ?’
धिं लब्मैंइ केर आफे बिसि भ्योंवाबै युँमान् तेंर्बै क्र युँमा तइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै चु ताँ क्हेमैंइ आखेइमुँ वा? ‘धिं लब्मैंइ केर आफे बिसि भ्योंवाबै युँमान् धाँसे तेंर्बै क्र युँमा तइमुँ। चु परमेश्वरउँइँले तब् ग। ङ्योए उँइँर चु के आचम्मबै मुँ।’
येशूजी छाइ माइ ङ्ह्योसि खीए चेलामैंने बिइ, “प्लोबै म्हिमैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंब बेल्ले गारो मुँ।”
क्हेमैंइ परमेश्वरए छ्वेर चु ताँ आखेइमुँ वा? ‘धिंए गारा झोंबै म्हिमैंइ केर आफे बिबै युँमान्, जगर्बै युँमा तइ।
च म्हिमैंए छाबै सारो सैं म्रोंसि येशूए सैं नसि ह्रिस खइ। धै चर खागु तबै म्हिमैं ङाँइ ङ्ह्योसि च नबै म्हिने “क्हिए यो स्योंन्!” बिमा च म्हिइ यो स्योंइ। धै स्योंबै तोदोंन् चए यो सयाइ।
येशू यरूशलेम सहर चेंदो फेखमा। च सहर म्रोंसि खी सैं नसि क्रोइ।
ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘खी अपराधिमैं धोंबन् तइ’ बिसि प्ह्रिबै ताँ ङए छ्हर पूरा तलन् त्हुम्। क्ह्रोंसेंन ङए बारेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तसिन् मुँ।”
छतमा प्रभु येशूजी लिग्याँ तोसि पत्रुसलाइ ङ्ह्योमा “क्हिइ सोंखे समा ङलाइ ङो आसे आबिन् समा नग भाले ओररिब् आरे,” बिसि येशूजी बिबै ताँ पत्रुसइ मैंइ।
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “मोशाइ प्ह्रिबै ठिम, अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँमैं नेरो भजनसंग्रहर ङए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैं पूरा तल् त्हुम् बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल।”
दिलेया छ्वेर प्ह्रिथेंबै चु ताँ पूरा तबर छ तब् ग, ‘चमैंइ तोनतोर्न ङलाइ हेल लइ बिसि चर प्ह्रिथेंइमुँ।’
क्हेमैं गारा झोंब्मैंइ केर आत्हु बिबै युँमा चुन् येशू ग, दिलेया खी तोगो ताँन् भन्दा केर त्हुबै जगर्बै युँमा तखइमुँ।
कुल्मिंबै चेला चिब्मैं नेरो अगमबक्तामैंइ जग झोंइ। च जगए फिर ङि यहूदीमैंलाइ धोंले क्हेमैंलाज्यै या खीजी थेंमिंइमुँ। च जगए तेंर्बै क्र युँमा बिस्याँ येशू ख्रीष्टन् ग।
तलेबिस्याँ छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “सियोन बिबै मन्दिरए तेंर ङजीन् त्हाँबै सै लसे लल् आखाँब थेबै क्र युमाँ घ्रि ङइ थेंइमुँ। छतसि खीए फिर बिश्वास लब्मैं खोंयोंइ या फापिल् त्हुरिब् आरे।”