16 च खसि च आधे लब्मैं सैवाब्मुँ, धै म्रों अरू म्हिमैंलाइन पिंवाब्मुँ।” चु ताँ थेसि म्हिमैंइ बिइ, “छाबम् खोंयोंइ आतरिगे!”
“लिउँइँ अँगुर खुबै त्हे तमा चइ के लबै म्हिमैं ह्रोंसए भाउ किंबर आधे लब्मैं ङाँर कुल्मिंइ।
चमैंइ खीने बिइ, “क्ल्हे खसि च दुष्ट म्हिमैं सैवाब्मुँ। धै रा-रोमैं खुबै त्हेर ह्रोंसइ योंल् त्हुबै भाउ पिंबै म्हिमैंनेन् आधे पिंब्मुँ।”
छतमा च म्रुँ बेल्ले ह्रिस खसि ह्रोंसए सिपाइमैं कुल्मिंसि च म्हि सैमैं सैवाइ, धै चमैंए सहरर मिसा झोंवाइ।
“छतसि म्रोंए क्ल्हेइ तो ललै? खी खसि च आधे लब्मैं सैवाब्मुँ, धै च अँगुरए म्रों अरू आधे लब्मैंने पिंब्मुँ।
तारे ङलाइ आखोसि ‘म्रुँ आतरिगे’ बिब्मैं चुर पखसि ङए उँइँर सैवाद्।”
छ बिसि चमैंइ चलाइ अँगुर मुँबै क्ल्ह्योउँइँले बैरु बोसि सैवाइ। “तारे अँगुरए क्ल्हेइ चमैंलाइ तो ललै?
छान् तलेया पावल नेरो बारनाबासइ आङ्हिंन्ले बिइ, “परमेश्वरए ताँ धाँसे ओंसों क्हेमैं यहूदीमैंनेन् बिल् त्हुमल। दिलेया क्हेमैंइ चु ताँ थेल् आङिंसि खोंयोंन् बिलै आखाँबै छ्ह योंदा आङ्हाँमा तारे ङि अरू ह्रेंमैं ङाँर ह्याम्।
छ बिस्याँ परमेश्वरजी खीए यहूदी म्हिमैं त्याग्दिइ वा? आङिं, कत्ति आङिं! तलेबिस्याँ ङै या अब्राहमए सन्तानउँइँले फिबै बेन्यामिनए कुलर्बै इस्राइलि ग।
छतसि ङइ ङ्योएम्, “यहूदीमैं थुरसि नास तयाइ वा दि?” अँहँ, आत! चमैं पाप लसि क्हुरियामा चमैंइ योंल् त्हुबै मुक्ति अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंइ योंइ। झाइले छ तब् म्रोंसि यहूदीमैंइ “ङ्योज्यै छाबै मुक्ति योंस्याँ तमल,” बिसि ह्रिस लरिगे बिब परमेश्वरए सैं मुँल।
येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसिन् मत्त्रे परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिम् बिस्याँ खीए ठिम केर आफेब तइ वा? कत्ति आत! बरु ङ्योइ खीए ठिम छेनाले म्हाँदिम्।
ताँन् म्हिमैं स्योर्गु मुँलेया परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, खीजी स्योर आते। “क्हिजी क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमुँ, निसाफ तबै त्हेर क्हि ट्होगों तब्मुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
छाबै ताँ कत्ति मैंल् आत! खी ठिक निसाफ लबै परमेश्वर ग! आस्याँ खीजी खैले ह्युलर्बै म्हिमैंए निसाफ छेनाले लल् खाँम्?
तारे तो बिले? ङ्यो ठिमए न्होंर आरे, दयाम्हाँया न्होंर मुँ बिसि पाप लब् वा? आङिं, लल् आत!
कत्ति आङिं! छ लब आत। पापए लेखि ङ्यो सिल् खाँइ, छतसि ङ्यो अझै पापन् लरिब् आ?
छ बिस्याँ छ्याँबै ठिमइ ङलाइन सैवाइ बिब् तम्मा? आत! बरु पाप पापए रुपर्न म्रोंरिगे बिसि पापइ छ्याँबै केउँइँले ङलाइ सैवाब् ग। तलेबिस्याँ ठिमइ पाप बेल्ले आछ्याँबै सै ग बिसि छेनाले उँइँम्।
छ बिस्याँ ङ्यो तो बिले? ठिमन् पाप वा? कत्ति आङिं! ठिम आरेस्याँ ङइ पाप बिब तो जा बिसि आसेमल, तलेबिस्याँ ठिमइ “लोब आलद्” आबिस्याँ ङइ लोब लब तो जा बिसि आसेमल,
चु ताँर ङ्योइ तो बिब् दि? परमेश्वरजी अनिया लइ बिब् वा? आङिं, कत्ति अनिया आलइमुँ! तलेबिस्याँ
क्हेमैंए ज्यु ख्रीष्टए ज्युर्बै भागमैं ग बिब क्हेमैंइ आसे वा? ङइ ख्रीष्टए ज्युए भाग घ्रि बोसि फ्यालुस्योए ज्युए भाग लवाब् वा? आङिं, छ कत्ति आतरिगे!
“ङ्यो यहूदीमैं येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिल् म्हैमा अझै ङ्योज्यै या ठिम म्हाँदिब् पिसि आछ्याँबै के लरिब् स्यास्याँ, ख्रीष्टजी म्हिमैंलाइ ‘तम् तम्, आछ्याँबै के ललेन् तम्’ बिम् रो वा? आबि! तिफुँइ आबि!
छ बिस्याँ ठिम परमेश्वरजी फैबै बाछाए बिरोधर तइ वा? आत, छाबै ताँ कत्ति तल् आखाँ! म्हिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंरिगे बिसि ठिम पिंब् ग बिस्याँ, ठिमइ लद् बिबै केमैं लसिन् म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिमल।
दिलेया ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए क्रूसए बारेर बाहेक तोइ सैरै या प्हैंबै ताँ ङ ङाँइँले ह्रेंगोन् तरिगे। खी ङ्योए ल्हागिर क्रूसर सिमिंबइले ह्युलर्बै सैमैं ङए ल्हागिर तोइ आङिं, ह्युलए ल्हागिर ङ क्रूसर च्योवासि सिब् धोंन् तइ।