1 तिगें येशूजी मन्दिरर परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँमैं म्हिमैं लोमिंरिल। छतमा चिबनाँब्मैं, ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैं येशू ङाँर खसि
च त्हेर्न येशूजी खी क्हाबर खबै म्हिए हुलने बिइ, “ह्यो क्हाबर खब् धोंले सेलाँ नेरो प्हरे छेसि ङ ङाँर तले खल? ङइ त्हिंइ ह्रोंसे मन्दिरर लोमिंममा क्हेमैंइ ङलाइ आक्हा।
“ङिंने बिद्, चु केमैं लब क्हिला तो हक मुँ, क्हिलाइ चु हग पिंब खाब् जा?” बिसि ङ्योएइ।
च लिउँइँ येशू सहर-सहर, नाँस-नाँसर स्युरसि परमेश्वरए ग्याल्सर्बै सैं तोंबै ताँ बिप्रइ। खीने बालु च्युसे ङ्हिं चेलामैं या मुँल।
येशूजी चने बिइ, “ङइ म्हिमैंए उँइँर ताँनइ थेल्ले बिइमुँ। ङइ खोंयोंन् बिलै यहूदीमैं खागु तबै म्हि च्हों धिंर नेरो मन्दिरर लोमिंमल। ङइ आसेल्ले तोइ आबिइमुँ।
पत्रुस नेरो यूहन्ना म्हिमैंने पोंरिमा को-कोइ ख्रो पिंबै खेगिमैं, मन्दिरर्बै कप्तान नेरो सदुकीमैं चमैं ङाँर खइ।
छलेन चमैंइ चर्बै म्हिमैं, चिबनाँब्मैं नेरो शास्त्रिमैं सुरिदिवाइ, धै चमैंइ स्तिफनस क्हासि थेबै म्हि च्होंए उँइँर पखइ।