5 येशू चर फेखसि ताइ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ जखायस, युना क्युरु तयु, तलेबिस्याँ ङ तिंयाँ क्हिए धिंर बास टिल् त्हुइमुँ।”
तलेबिस्याँ म्हिए च्ह छलेन् घ्याँ आसेसि म्हप्ररिब्मैंलाइ म्हैबर नेरो जोगेमिंबर युब् ग।”
च सहरर जखायस बिबै म्हि घ्रि रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं न्होंर्बै चिब नेरो प्लबै म्हि मुँल।
छतसि च ओंसों न्हेयासि येशू ङ्ह्योबर तुँबुए धुँर क्रेइ। तलेबिस्याँ येशू च घ्याँ तसि खसिन् मुँल।
छबिमा च युन्ले सर तयुइ। धै सैं तोंदै येशू धिंर बोसि मान लइ।
नथानेलइ खीने ङ्योएइ, “क्हिजी ङ खैले ङो सेइ?” येशूजी बिइ, “फिलिपइ क्हि हुइब् भन्दा ओंसोंन् ङइ क्हि तुँबुए धुँ न्होंर म्रोंल।”
येशूजी चने बिइ, “खाबइ ङलाइ म्हाँया लमुँ, चइ ङए ताँ ङिंमुँ, धै ङए आबाजी चलाइ म्हाँया लब्मुँ, झाइले आबा नेरो ङ च ङाँर युसि चने बालु टिब्मुँ।
ङि परमेश्वरने बालु के लब्मैं तबइले क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ, क्हेमैंइ योंबै परमेश्वरए दयाम्हाँया छलेन् खेरो ह्याल् आपिंन्।
छलसि क्हेमैंइ प्रभु येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लमा क्हेमैंए सैंर खी बास लरिगे। झाइले सिं धुँए जर च्योंब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया बडिदै ह्यारिगे, धै जगए फिर धिं बनेब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया भोंब् तरिगे।
आगुए ह्युलउँइँले खबै ङो आसेबै म्हिमैंलासे या प्ह्रेंमैं धोंले मान लद्, तलेबिस्याँ को-कोइइ छले स्याँ म्हिमैं मान लमा था आसेल्ले स्वर्गदूतमैंए मान लइमुँ।
थेद्, ङ म्रार रासि हुइमुँ। खाबज्यै या ङए कै थेसि म्रा थोंस्याँ ङ न्होंर खब्मुँ, धै चने बालु चब्मुँ, चै या ङने बालुन् चब्मुँ।