42 चर्बै म्हिमैंए बारेर खीजी छले बिइ, “शान्ति तो ताँइ पखम् बिसि क्हेमैंइ तिंयाँ सेस्याँ तमल! दिलेया तारे क्हेमैंए मिइ म्रोंल् आयों।
छतसि क्हिलाइ त्होल् खाँबै त्हे मुँमन् क्हिजी बिब् ङिंब्मैं ताँनइ प्राथना लरिगे। छलमा प्ल्हों खबै भेल्गज्यै या चमैंलाइ छुइरिब् आरे।
ङए म्हिमैंइ ङए कै थेरिगे, धै इस्राएल ङए घ्याँर प्ररिगे बिब ङए सैं मुँ!
येशू यरूशलेम सहर चेंदो फेखमा। च सहर म्रोंसि खी सैं नसि क्रोइ।
तलेबिस्याँ क्हेमैंए फिर छाबै त्हिंइ खब्मुँ: शत्तुरमैंइ क्हिए कारग्युले गारा रुइब्मुँ धै क्हेमैं बैरु त्होंल् आयोंन्ले च्युथेंब्मुँ।
चमैंइ चु सहर फुवासि चु न्होंर्बै ताँन् म्हिमैं या सैवाब्मुँ। धिंए गारार युँमा घ्रिए फिर अर्को युँमा तरिब् आरे। तलेबिस्याँ ‘ङिं जोगेमिंबर परमेश्वर युल!’ बिबै ताँ क्हेमैंइ क्होल् आखाँल।”
येशू ख्रीष्टउँइँले छिं ङ्हाँल् लबै सैं तोंबै ताँ परमेश्वरजी इस्राएलीमैंलाइ बिइ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। (येशू ख्रीष्टन् ताँनए प्रभु ग।)
छान् तलेया पावल नेरो बारनाबासइ आङ्हिंन्ले बिइ, “परमेश्वरए ताँ धाँसे ओंसों क्हेमैं यहूदीमैंनेन् बिल् त्हुमल। दिलेया क्हेमैंइ चु ताँ थेल् आङिंसि खोंयोंन् बिलै आखाँबै छ्ह योंदा आङ्हाँमा तारे ङि अरू ह्रेंमैं ङाँर ह्याम्।
बरु खाबै या पापर आच्होरिगे धै क्हेमैं खाबज्यै या सैं सारो आलरिगे बिसि परमेश्वरए छ्वेर बिब् धोंले “तिंयाँबै त्हिंइ” मुँब् समा घ्रिइ घ्रिलाइ अर्थि पिंब्रें लद्।
परमेश्वरए छ्वेर छले बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइ बिस्याँ, क्हेमैंए खेमैंइ परमेश्वरए बिरोध लब् धोंले ह्रोंसए सैं सारो आलद्।”
छतसि पबित्र प्ल्हजी बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइबिस्याँ,