4 छतसि च ओंसों न्हेयासि येशू ङ्ह्योबर तुँबुए धुँर क्रेइ। तलेबिस्याँ येशू च घ्याँ तसि खसिन् मुँल।
खीजी चमैंए अँगुरए धुँमैंलाइ तिस्युइ नेरो चमैंए तोंबुए धुँमैं प्हमइ नास लल् पिंइ।
प्रभु येशूजी बिइ, “क्हेमैंने पासगिए फुँ धों प्रेथेबै च्युगुथिरि मत्त्रे बिश्वास मुँ बिस्याँ ‘चु काफलए धुँ मा ङ्युँइर रुँइँयाद्,’ बिलेया चइ ङिंब्मुँ।”
“येशू खाब् मुँगे” बिसि चइ ङ्ह्योबै सैं लइ। दिलेया मोब तबइले म्हिए हुलइ लमा चइ येशू म्रोंल् आखाँ।
येशू चर फेखसि ताइ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ जखायस, युना क्युरु तयु, तलेबिस्याँ ङ तिंयाँ क्हिए धिंर बास टिल् त्हुइमुँ।”
दिलेया म्हिए हुलइ लमा च म्हि न्होंर बोबै घ्याँ आयोंमा चमैं धिंए फिर क्रेइ, धै धिंए प्हें ओवासि नबै म्हि खाटनेन् बालु येशूए उँइँर तवाइ।