28 चु अहान् बिल् खाँबै लिउँइँ येशू ह्रोंसए चेलामैं भन्दा ओंसों यरूशलेमउँइँ ह्याइ।
येशूजी अहानउँइँले छले बिइ, “म्हि घ्रि यरूशलेम सहरउँइँले जेरिको नाँसउँइँ ह्याबै घ्याँर खी घ्रिन् ह्यारिल। छले ह्यारिमा घ्याँर ह्योमैंइ चलाइ क्हासि चए मारा, मुइ, नेरो क्वें प्हेंवासि क्लुँनन् लसि सो मत्त्रे चैल्ले बेल्ले धोंसि घ्याँर्न वाथेंइ।
ङइ किंल् त्हुब थेबै दुःखर्बै बप्तिस्मा घ्रि मुँ, च बप्तिस्मा आकिंन् समा ङए सैं छिं आङ्हाँ।
च लिउँइँ येशूजी ह्रोंसए च्युसे ङ्हिं चेलामैं तिराइ बोसि बिइ, “तारे ङ्यो यरूशलेम सहरउइ ह्याइन मुँ। म्हिए च्हए बारेर अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँन् ताँ पूरा तब्मुँ।
खी स्वर्ग ह्याबै त्हे चेंदो तखमा येशूजी यरूशलेमर्न ह्याबै सैं लइ।
येशूजी पत्रुसने बिइ, “क्हिए सेलाँ स्युर झोंन्। आबाजी ङलाइ पिंबै दुःखए प्हेला ङइ आथुँले वा?”
ङ्योए बिश्वास सुरु लब नेरो बिश्वास पूरा लमिंबै येशूलाइ मत्त्रे ङ्ह्योले। खीजी लिउँइँ तखबै सुखा मैंसि म्हिमैंइ खीए आब्रु वालेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले क्रूसर्बै थेबै दुःख नोमिंइ। धै तोगो खी परमेश्वरए राजगद्दिए क्योलोउँइँ क्हुँइमुँ।
येशू ख्रीष्टजी खैले दुःख नोल, छलेन क्हेमैंज्यै या दुःख नोल् त्हुलेया नोम् बिबै सैं लद्। तलेबिस्याँ ज्युर दुःख नोबै म्हिमैंइ पाप लब पिवाम्।